Online Soccer Manager ’75 uit, er moest weer eens gewonnen worden.

3 wedstrijden, 1 punt. De statistieken logen er niet om. Om een crisis te bezweren moest er vandaag hoe dan ook een goed resultaat uit het vuur gesleept worden. Op papier stond ons een lastige uitwedstrijd te wachten tegen de nummer 2 van het moment. Gelukkig speelden we niet op papier – al had het kunstgras er wel veel van weg – en begonnen we met goede moed aan de wedstrijd. Zeker na het vlammende betoog van de coach over iets met boomstammen.

 

De wedstrijd werd met een 4-3-3 formatie begonnen in de geest van de Hollandse school. Dat die geest niet lang vast gehouden kon worden, bleek al na slechts 3 minuten. Laten we het er op houden dat Cohen z’n handjes niet gebruikte om naar het aanwezige publiek te zwaaien. Een vroege rode kaart was het gevolg. Deze kaart viel vooral zwaar op de maag van onze teampanda Van Cooten. De coach moest ingrijpen en bracht Vermunt in om verdedigend orde op zaken te stellen. Gelukkig bleven de koppies niet hangen en stroopte iedereen de mouwen op om er dan maar een knokwedstrijd van te maken. Vooral Greuters kon hier vanaf de bank zichtbaar van genieten. Dat hij samen met Doeve als geblesseerden weer aanwezig waren om het team naar een overwinning te schreeuwen versterkte natuurlijk ook het benodigde teamgevoel. Hoewel het een lastige wedstrijd ging worden, hadden we gelukkig nog de standaardsituatie om uit het niets te kunnen scoren. Vanaf de bank viel al te horen “hoe lekker het wel niet zou zijn als Koen uit een corner de bal er in zou koppen”. En zo geschiede. Vlak na de rode kaart wist Löwenthal uit een corner het team aan een 0-1 voorsprong te helpen. Voor wie dat niet geloofd, er zijn beelden van het hoogtepunt. De assist kan worden toegeschreven aan Minnema. Het team bleef na de voorsprong knokken voor een goed resultaat en kwam voor rust ook amper in de problemen. Dat was ook mede te danken aan Raaijmakers, de betrouwbare goalie en puntenpakker van het team. We gingen de rust in met het nodige vertrouwen al was de coach nog niet geheel tevreden. De tactiek werd nog eens fijntjes besproken, de verdediging werd op de benodigde scherpte gewezen en Veri-Tijn Koolen mocht na rust borsthaarglitter-Dirven in de spits gaan ondersteunen. Koolen kwam in het veld voor De Bel.

 

Als de mouwen nog niet genoeg opgestroopt waren, werden na de rust diezelfde mouwen nog een paar keer extra omgeslagen. Er werd gestreden voor elke vierkante millimeter en na een paar speldenprikjes te hebben uitgedeeld sloeg Dirven uit een splijtende pass van Minnema genadeloos toe. De bal werd onhoudbaar over de te laat uitkomende keeper gewipt: 0-2. De gentlemancredits gaan trouwens nog naar Koolen die keurig van de bal afbleef. Na de 0-2 kropen we terug in onze loopgraven om de overwinning veilig te kunnen stellen. Hoewel de pijntjes begonnen te komen, kon de coach uiteraard rekenen op een uitermate sterke bank waar menig club jaloers op zou zijn. Na rust verving Kuypers de moegestreden LB, Brussée kwam er in voor de aan een zwakke conditie-blessure lijdende Vermunt en Van der Beek mocht op het einde na de 1-2 nog de sterk spelende gastspeler Molenaars vervangen. Die 1-2 is op zichzelf niet het benoemen waard, maar bracht toch nog even de spanning terug in de wedstrijd. OSM wist uiteindelijk geen grote kansen meer te creëren en we kwamen er af en toe zelfs nog gevaarlijk uit. Al knokkend bleef de stand 1-2 en konden we in alle euforie na het fluitsignaal de kleedkamer opzoeken. Deze euforie werd daarna nog doorgetrokken in een uitermate succesvolle derde helft.

 

Met goede moed kijken we uit naar de thuiswedstrijd aankomende zaterdag om 10 uur tegen hekkensluiter Maarssen. Klaar om de goede lijn door te trekken!