Heren 2 strijdend ten onder

Zaterdagochtend tussen half 8 en 8 uur gingen de wekkers al bij de spelers en trainers van heren 2. Om 10 uur stond namelijk al de wedstrijd tegen IJsselmeervogels 2 , de koploper, op het programma. Dat deze wedstrijd alles gegeven moest worden was al duidelijk geworden op de training van donderdag. Iedereen was fel en scherp in de duels. Ook na afloop werd er in overleg besloten om de wedstrijd op gras te spelen. Aangezien we ervan uit gingen dat we de bal voornamelijk aan IJsselmeervogels zouden moeten laten, leek het iedereen het beste als zij hun snelle spel niet zouden kunnen spelen. De beste kans om tegen een ploeg van dit kaliber punten te pakken, is op een slecht veld om 10 uur 's ochtends. En die kans was er ook wel degelijk voor de mannen van heren 2.

Alhoewel een groot deel van het team op donderdagnacht in de woo te vinden was voor het combifeest, was iedereen toch fris, fruitig en op tijd aanwezig op zaterdag. Grote voordeel was dat wij tot half 11 trainen op een donderdag, waardoor er niet optimaal kon worden ingedronken voor het feest. Dit leidde ertoe dat niet iedereen de ultieme staat van dronkenschap bereikte en het herstel vrijdags soepel verliep. De enige die er echt af lag was iemand die toch niet speelde zaterdag: de trainer. Nadat hij vrijdag ook nog een lange werkdag achter de rug had, verscheen hij met flinke wallen onder de ogen in de kantine. Hij herinnerde zich dan ook nog weinig van het feestje. Zo wist hij onder andere niet meer dat hij (blijkbaar) geslagen was en met welke dames hij het heel gezellig had gehad. Bepaalde teamgenoten waren van dat laatste echter ook niet op de hoogte en hebben diezelfde avond, het ook heel gezellig gehad met die desbetreffende dame.

Terug naar de wedstrijd. Tijdens de bespreking werd duidelijk dat we gewoon de pot dicht moesten houden en met een counter of dood spel moment de voorsprong zouden moeten pakken. Ons strijdplan was dus duidelijk. Maar niet voor iedereen. Toen er gevraagd werd wat we moesten doen, werd er hard gelachen en gesteld dat deze puur hypothetische vraag eigenlijk gewoon oliedom was. Alsof wij op achterstand zouden komen tegen de IJsselmeervogels, laat me niet lachen. Dat deze voornamelijk lollige opmerkingen ook nog bijna daadwerkelijk waarheid werden, had niet iedereen verwacht.

Tijdens de warming-up werd het grote verschil in kwaliteit al duidelijk. Waar elke speler van Ijsselmeervogels arriveerde op het complex van Olympos in allemaal dezelfde winterjas, daar was er geen een speler van heren 2 die hetzelfde jack aan had als dat van een teamgenoot. In de kleuren rood, groen, geel en zwart werd er warm gelopen door de mannen van Roel en Rutgher toen de leidinggevende scheidsrechter het veld betrad. Iedereen had ook al meteen door dat dit zo'n scheidsrechter was die de middencirkel niet uit zou komen. Maar het is als KNVB zijnde natuurlijk ook wel lastig een scheidsrechter te vinden die om 10 uur 's ochtends bij een studentenvereniging even een wedstrijdje te komen fluiten. Het arbitraal trio werd vervolgens aangevuld door een vlagger van beide elftallen. Vreemd was vooral dat een team, dat zo goed is als de Ijsselmeervogels, een vlagger heeft die zo slecht is als onze wedstrijd van vorige week. Deze man dacht namelijk nog dat hij op de pier van Scheveningen stond tijdens vlaggetjesdag 2016. Zo vlagde hij een keer naar rechts en een keertje naar links. Toen hier vervolgens van onze kant opmerking over volgden, liet hij heel stoer het shirt zien wat hij onder zijn jack aan had. Hier stond namelijk het KNVB logo op. Gelukkig kan je dat shirt ook gewoon in de Nike outlet in Overvecht kopen.

De wedstrijd begon en zoals verwacht had IJsselmeervogels voornamelijk de bal. Dit resulteerde echter niet echt in goede kansen. Ody stond goed en nog geen muisje kwam door de paarse muur. In de counter creëerde heren 2 zelfs de beste mogelijkheden. Na een kleine miscommunicatie in de verdediging volgde pas het eerste gevaarlijke moment van IJsselmeervogels. Maar Jasper kon dit echter goed herstellen, al was het niet zonder enig risico. Zo werd er tot twee maal toe moord en brand geschreeuwd om een penalty. Het was echter Ody dat op voorsprong kwam. Fries stond aan de basis van deze voorsprong met een goede pas op Lucas, Lucas werd neergehaald en Dylan mocht de vrije trap nemen. Deze was loepzuiver en Jelle kon hem ongenadig hard binnenkoppen: 1-0. De vreugde was groot, maar helaas niet van lange duur. Dat de scheids af en toe zomaar wat deed bleek niet veel later. Nadat een bal verkeerd geraakt werd in de verdediging, probeerde Dennis dit met een uiterste krachtsinspanning nog te recht te zetten. Maar doordat hij al anticipeerde op een voorwaartse bal stond hij verkeerd en was hij niet op tijd bij de bal. Hij raakte zijn tegenstander erg ligt op de schouder, en deze besloot 2 stappen later pas neer te gaan met een hoop misbaar. Het vallen deed verdacht veel denken aan Charlton Vicento tegen Ajax. Een penalty werd echter toegekend en helaas benut. Onno, die een dijk van een wedstrijd aan het keepen was, zat er nog wel met zijn vingertoppen aan, maar kon helaas de bal niet stoppen: 1-1.

In de rust werden we toegesproken door zeer tevreden trainers. We streden en werkten hard en de beste kansen waren bovendien voor ons. Met een goed gevoel konden we de 2e helft in. De trainer van IJsselmeervogels zal echter minder tevreden zijn geweest en een flinke donderspeech gegeven hebben. Dit werd in de 2e helft ook duidelijk. IJsselmeervogels werden beter en wij konden er steeds moeilijker uit komen. Ody kwam met de schrik vrij toen Dennis verkeerd stond, in de achtervolging moest en zijn tegenstander in de 16 op de hakken trapte. De scheids floot, hij wees, maar gaf een vrije trap voor Ody wegens een schwalbe. En na goed appelleren van JvZ, zoals een echte aanvoerder betaamt, gaf de scheids hier zelfs een gele kaart voor. Het frappante was vooral dat de scheids dit waarnam binnen zijn vertrouwde middencirkel. En aangezien dit meer penalty was dan de daadwerkelijk gegeven penalty in de eerste helft, kwam Ody heel goed weg. Dat de rechtsback van Ody daarna even de kluts kwijt was, werd snel duidelijk, en ook IJsselmeervogels had dit door. Het werd steeds benauwder langs die rechterkant, maar Ody hield lang stand.

Het duurde uiteindelijk tot de slotminuten dat Ody toch moest buigen. Een vrije trap werd de 16 in geslingerd en in de flipperkast, via een Ody lichaam, deed de bal het net bollen: 1-2. Ody zette daarna nog aan, maar er was nog weinig tijd. En toen de scheids floot voor het einde van de wedstrijd, bleef heren 2 gedesillusioneerd achter. De teleurstelling overheerste, maar de trainers waren trots. Verliezen in de slotminuten van de koploper is geen schande, zeker niet als een punt verdiend was geweest. We kunnen onze rug rechten en ondanks de nederlaag met een goed gevoel richting de wedstrijd met Breukelen gaan. Daar zullen we de 3 punten aan over moeten houden om een klein gat te kunnen slaan met de onderste regionen, en met een goed gevoel de winterstop in te gaan. En ik heb er in ieder geval alle vertrouwen in dat dit gaat lukken.

DvV