Internationale Dag van de Witte Stok

Bilt De 2

3 - 1

Odysseus '91 2

90'

Joost Kwakernaak (stift)

Assist: Milan Bartman

Competitie

Mannen zaterdag, 2, 1e klasse B

Datum

15 oktober 2016 11:30

Scheidsrechter

Hemkes, A.K.

Accommodatie

Onbekend

Internationale Dag van de Witte Stok
Wedstrijdverslag FC de Bilt 2 – Odysseus ’91 2

Zaterdag 15 oktober, de Internationale Dag van de Witte Stok. Op deze Dag staan we stil bij blinden en slechtzienden, die zelfstandig door het leven gaan en hoe knap dat eigenlijk wel niet is. De witte stok, waar blinden vaak mee lopen,staat symbool voor deze zelfstandigheid. De Dag is in 1964 in Amerika opgericht onder president Johnson. Toch was het respect van Ody Heren 2 voor de ‘SLECHTZIENDE’scheids niet erg hoog op deze bijzondere dag.

Bij aankomst op sportpark Weltevreden ging de aandacht direct uit naar de ouderwets gezellige sportkantine. Sander omschreef het als een “prachtige bruine kroeg, waar ik na afloop wel een biertjes zou kunnen drinken.” Meneer Kwakernaak was vooral onder de indruk van de vinyl-platenin de stoffige, maar authentieke kast. “Ja, dat zijn mooie heurr. Goede tent wél.” Het strijdplan voor de 3e helft lag dus al snel klaar. Maar er moest toch echt eerst even worden gevoetbald. De rood-witte stonden vooraf op een steady 6e stek in de competitie. Ook bleken zij in de bekerclash al een maatje te groot voor onze studentenploeg. Máár er was hoop. Vorige keer was hun elftal aangevuld met een paar sterspelers uit het 1e. Ditmaal was dat anders.

Desondanks speelden ze wéér mooi verzorgd voetbal. Zij waren voortdurend in balbezit én creëerde veel kansen. Toch lukte het ze niet écht gevaarlijk te worden voor het doel van onze doelverdediger, Onno. Wij daarentegen al helemaal niet. De aanvalsleider van onze gevreesde eenmans-voorhoede, Milan gaf wederom alles. Hij holde achter iedere BLINDE one-touch-defending-bal aan. Vaak zonder succes. Maar toen er één maar wel een soort van souplesse in zat, snelde onzeblonde jongeman naar voren om de bal nét voor de keeper weg te plukken. Na deze ultieme krachtsinspanning had hij ook nog OOG voor de opgekomen Joost. Hij tikte ‘m breed. En jawel, met een BEKEKEN balletje schepte hij de bal over de keeper heen: 0-1! De vreugde was groot. Maar voordat we al konden dromen van een goudgele rakker in dé bruine kroeg,kwam hun nummer 11 er aan de linker kant mooi langs en gaf een perfecte voorzet op de kleine maar doeltreffende spits. Kort daarvoor liep de betreffende man nog een driedubbele polsbreuk op, maar dat weerhield hem niet het veld weer in te stappen. Helaas voor ons. We gingen de rust in met een 1-1 stand.

Terwijl de reserves Sander, Cas en ‘Pakistani’ zichzelf in de rust warmliepen, sprak Roel zijn mannen toe in de kleedkamer. “In de tweede helft gaan we ze pakken!”, dat was het devies. Er werd opportunistisch gespeeld. De mannen in paars lieten de bal makkelijk rond gaan. Op ’t eerste OOG had het wel wat weg van Barcelona. Er werd goed gecombineerd, en er zat vaart in het spel. Ook Jelle stoomde ouderwets op aan de rechterkant, maar verloor op enig moment plots de bal. En weg was ie, de kreupele spits. Hij sprintte met zijn opgetrokken armpje richting Onno om de bal vervolgens in de kruising te krullen. “Godverdomme!!”, was de korte maar krachtige reactie van onze oefenmeester. Daar ging zijn plan. Weg opportunisme, weg Barça-achtige taferelen. Voordat de bal weer werd afgetrapt probeerde Fries, als een echte aanvoerder, zijn team weer scherp te stellen door een paar keer hard in zijn handen te klappen en er tegelijkertijd wat aanmoedigende spreuken uit te knallen.

Een paar minuten later zijn we op het bewuste moment aanbeland. Dé hoekschop. Iedereen had zijn mannetje uitgekozen of had zijn plekje bij de eerste of tweede paal opgezocht. De bal werd voor het doel geslingerd en de mannen sprongen de lucht in. Op twee man na; Stef en zijn opponent. Die waren meer met elkaar bezig. Onze controleur was daarin iets te fanatiek volgens de man met de fluit. Ze lagen allebei op de grond maar de grote aanstichter was in zijn OGEN Stef. En ja, daar stond maar één straf op volgens de scheidsrechter; een penalty. Iedereen was verbaasd over deze beslissing. Zelfs de mannen van De Bilt. “Blind was die scheidrechter, blind.” Dat waren de harde woorden van de mannen in de dug-out. “Hij ziet alleen iemand van de aanvallende partij op grond liggen, en legt ‘m zomaar op de stip. Krankzinnig!”, zegt een toeschouwer die liever anoniem wil blijven.

Door de bizarre beslissing van deze bijzonder amateuristische, zwakzinnige én blinde scheidsrechter hebben we niet per se de wedstrijd verloren. Ze waren ook wel gewoon beter. Dat konhet team ook wel beseffen. Maar het is toch jammer. Ééndoelpunt was nog wel te overbruggen…. Maar tweedoelpunten scoren was toch net iets te veel gevraagd. Respect voor de slechtziende medemens was er deze dag evenmin van de jongens uit Ody heren 2.

Volgende week is dit team vrij. Ze hebben twee weken de tijd zich fysiek én mentaal weer klaar te maken voor de kraker tegen JSV Nieuwegein. Dus komt dat ZIEN, op zaterdag 29 oktober staan de mannen van Heren 2 om klokslag 10:00 uur weer fris en fruitig op het Sportpark Olympos.