Een 12-punten wedstrijd

Wedstrijdverslag Odysseus’91 – Smerdiek  

Zoals de titel al doet vermoeden, stond er veel op het spel afgelopen zaterdag. Dames 1 mocht aantreden op het eigen kunstgrasveld tegen Smerdiek uit Zeeland. De stand voor de wedstrijd was in punten gelijk en op doelsaldo stond Odysseus een plekje hoger ten opzichte van Smerdiek (kleine spoiler: na de wedstrijd nog steeds).  

De wedstrijd begon cray: binnen het kwartier stond de 2-2 al op het scorebord. Tot twee keer toe kwam Odysseus op voorsprong. De 1-0 viel in de 2e minuut van de wedstrijd, toen Renske met een prachtige pass Ilse vrij zette voor de keepster. Pils rondde beheerst af en we stonden 1-0 voor: te mooi om waar te zijn! Dat bleek ook wel 5 minuten later, toen de nummer 5 van Smerdiek zich door de verdediging heen slalomde en de bal in de linkerbovenhoek stiftte. Een paar minuten later lag de bal weer aan de andere kant in het netje: dit keer kwam de assist van Ilse en was Renske de afmaker. Ook deze voorsprong duurde helaas niet lang. In de 15e minuut was het alweer 2-2 door een goed ingekopte corner van Smerdiek.  

Na de doelpuntenregen van het eerste kwartier begon de wedstrijd steeds grimmiger te worden. Dit resulteerde in het eerste plakje kaas van de wedstrijd voor Smerdiek. Geheel terecht overigens. Vlak voor rust duikt de dame die zojuist haar kaasplakje heeft ontvangen weer op voor het doel en prikt de 2-3 binnen. 

In de tweede helft gaat Odysseus op zoek naar de 3-3, maar wordt daarin vaak gehinderd door het hakken en zagen van de kant van Smerdiek. Het spel wordt steeds agressiever en dit resulteert uiteindelijk in een penalty voor Odysseus: Renske schiet beheerst binnen en volledig terecht staat het 3-3. Toen was het hek echt van de dam… Een middelvinger van een sportieveling van Smerdiek richting onze 4-koppige staf, trainers die ineens oog in oog met elkaar staan, en als kers op de taart een rode kaart voor de CV van Smerdiek die gestrekt in komt op Lotski. De sportiviteitsprijs wordt in ieder geval niet mee naar huis genomen door onze Zeeuwse vriendinnen. Het lukt ons niet om door de stugge verdediging te komen en we moeten genoegen nemen met een punt. 

Teleurstelling overheerst, maar die avond blijkt dat wij het zo slecht nog niet hebben. Het WK voor het Nederlands Elftal lijkt Ligtjaren ver weg (sorry Matthijs) en Danny is ontslagen. Voor ons is het kampioenschap nog in zicht (vraag Gimbel om de berekening) en hebben wij al onze 4 stafleden nog bij ons. Op naar volgende week! 

NM