Odysseus'91 - sv Lopik

Zaterdag 10 december. Op een druilerig sportpark Olympos stond de laatste competitiewedstrijd van voor de winterstop op het programma. Winst tegen de nummer 4 op de ranglijst zou betekenen dat er, ondanks het niet altijd sprankelende spel en onnodige puntverlies, een prima uitgangspositie zou worden verschaft voor de tweede helft van de competitie.

Na alle verplichte handelingen vooraf kon de wedstrijd beginnen. Caspar was terug van een blessure, waardoor hij zijn vaste plek op 6 weer in kon nemen. Hierdoor verschoof Sven naar de rechterkant van het middenveld, waar hij de geblesseerde Pollus verving. Ook De Man Zonder Navel en Fabotelli mochten weer aan de start verschijnen. Dit ging ten koste van Boudwijn en Jorn. Als laatste viel er nog een wijziging centraal in de verdediging te noteren. Dat Struuk geen zin had om in de miezer op het kunstgras aan te treden bleek wel uit het feit dat hij eerst zijn eigen fiets in de gracht bij Tivoli besloot te mikken, waarna hij ook nog op schimmige wijze de fiets van Sm Erik richting het fietskerkhof dirigeerde. Willem nam zijn plekje dankbaar over doordat eerder genoemde welgeteld 3 minuten te laat binnen kwam stormen.

De wedstrijd kon beginnen. 11 tegen 11 en de bal was rond. Deze rolde in de eerste helft echter vaker richting het doel van Lopik. Twee keer mocht Fabian doorstomen op de keeper. De eerste keer was het een goede steekbal van Torben die ‘the Sensation’ een-op-een met de keeper zette. Door net voldoende druk van de meelopende verdedigers en een goede redding van keeper kon Fabian deze kans helaas niet tot een goal promoveren. De volgende kans ontstond via de linkerkant van de 16. Deze keer ging de bal de doelman wel voorbij, maar stuitte het leder op het aluminium van de linker paal. Lopik kon hier niet heel veel mogelijkheden tegenover stellen, al was de eerste grote kans wel gelijk raak. Slordig balverlies leidde een aanval van Lopik over de rechterkant in. Nog net voor de achterlijn wist een speler van Lopik de bal voor te krijgen. RvK wist de bal nog net met zijn vingertoppen te toucheren, waardoor deze van richting veranderde en niet door de verdediging weggewerkt kon worden. De aanvaller van Lopik wist hier wel raad mee en kon de bal van dichtbij gemakkelijk in het netje werken, een 0-1 achterstand op het scorebord tot gevolg. Tot grote kansen in de eerste helft wisten de paarshemden niet meer te komen. Wel liet Turbotox zich nog even van zijn beste kant zien. Dat hij zijn strijd voor een goed resultaat niet laat remmen door zijn portemonnee bleek wel uit het volgende opmerkelijke moment. Een irritant kunstgraskorreltje was klem komen te zitten tussen de grote teen van Turbo en zijn nieuwe schoenen. Het uitdoen van deze schoen geschiedde buiten de lijnen plaats te vinden, aldus de (overigens goed fluitende) leidsman. Om maar zo snel mogelijk weer binnen de lijnen te komen nam Torben een gele kaart voor lief onder het mom ‘kannetje inkoop’, waardoor hij het spel snel weer kon hervatten zonder op een signaal van de scheidsrechter te hoeven wachten. Na dit incident kon er in de rust van de thee genoten worden.

Na rust moest Struuk toch zijn geliefde nummer 15 aantrekken om binnen de lijnen te komen, en even later mocht ook Boudewijn aantreden. Met deze wissels werd getracht om goalen te maken, welke hard nodig waren om de achterstand om te buigen in een voorsprong. Nadat ook de derde wissel had plaatsgevonden kon de al toegenomen druk van de thuisploeg nog verder worden opgeschroefd. Dat deze derde wissel een meesterzet van David en Robin was bleek wel uit het feit dat na afloop niemand precies wist op welke positie ‘de knikker’ nou precies was ingezet. Dit bracht (de kippen van) Lopik volledig van de leg.

Wismans lanceerde met een goede strakke bal de Pastoor, die, in tegenstelling tot wat normaliter het geval is, werd getorpedeerd door de keeper van Lopik. Dit gebeurde op het randje van de 16, waarbij de spelers van Lopik hoopten op een vrije bal net buiten de zestien. Nadat er een gele flap was toegekend aan de keeper, legde de scheidsrechter de bal op de stip. Of ‘ie er binnen of er buiten was is nog steeds niet helemaal duidelijk. Wel duidelijk was de snoeiharde pingel van Cassie, die de bal dwars door het midden in de linker/rechterhoek wist te schieten. 1-1. Hierna golfde het spel op en neer. Een aantal goede vlagmomenten van beide grensrechters zorgden voor extra spanning. De grensrechters van Odysseus was niemand minder dan Pim ten Broeke, die nog één keer wilde voelen hoe het was om als een hengst langs de zijlijn te draven. Zijn collega aan de andere kant deed niet veel voor eerstgenoemde onder. De bescheiden man zou met vlaggen zo maar eens tegen het profvoetbal aan hebben kunnen gezeten.

In extremis viel er nog een laatste goal te noteren. Waar het dit seizoen bijna even vaak in de slotfase goed als fout gaat, viel het spreekwoordelijke kwartje dit keer de goede kant op. Fabian wist zich sterk te houden aan de bal en schoot, na een korte dribbel, de bal in de korte hoek langs de keeper. De Kaak op Noord ontplofte en de nieuwe blokhut schudde op zijn grondvesten. 2-1 en sluiten. Na nog een hachelijk moment voor de goal van Rik vond de scheidsrechter het welletjes en konden de lichten op het kunstgrasveld worden gedoofd. De eerste helft van de competitie zit erop, en met een tweede plek en 4 punten achter koploper IJFC is er nog niks verloren. Er is echter ook nog niks gewonnen. Nu de tijd van kerst en gezelligheid is aangebroken kunnen de krachten weer worden opgespaard voor de tweede seizoenshelft. Met nog twee periodes en een kampioenschap te verdelen is alles nog mogelijk, al moet er daarvoor nog wel het een en ander gebeuren. Wij hopen dat we alle trouwe volgers ook na de winterstop weer langs de lijn mogen begroeten om met zijn allen tot nog betere resultaten te komen.