Vlaggenschip klimt naar koppositie na matig duel

Na de promotie naar de vierde klasse wisten de vedettes van Ody 6 niet precies wat ze moesten verwachtten van het nieuwe niveau. De normaal uitgesproken voetbalvirtuozen durfden het niet aan een scherpe doelstelling te formuleren en besloten het pas na een aantal wedstrijden te bekijken. Nu maakt een zwaluw, of twee in dit geval, geen zomer, maar na twee wedstrijden staat het team bovenaan in de competitie. Na de winst tegen Lopik werd ook VSC verslagen.

Trainers Guus en Nard hadden op deze druilerige zaterdagochtend, een smalle selectie tot hun beschikking. Bijna de helft van het team zit immers in de lappenmand of in het buitenland, waardoor keeper Jonas en Daan van Riet last-minute aan het wedstrijdformulier werden toegevoegd. De voorbereiding op de wedstrijd was niet anders dan anders, Floor appte ’s nachts of iemand hem voor de wedstrijd op kon halen omdat zijn fiets het had begeven en Timo had meer glazen bier dan uren slaap in de benen. Lachend. En Daan stond al klaar langs de lijn. Vlaggend. Een prima recept voor een mooie pot voetbal.

Nadat beide teams de wirwar aan lijnen op het veld ontcijferd hadden, was het Ody wat het meest aanzette. Dit resulteerde in de openingstreffer na ruim een kwartier; Pjotr draaide na een inworp weg bij zijn directe tegenstander en schoof de bal koel in de verre hoek. De man met misschien wel meer bijnamen dan doelpunten op de teller, Wout Timmers, bezorgde de verdediging van VSC een moeilijke ochtend. Na een tik tegen zijn knie wilde de Brabantse bulldozer naar de kant, maar omdat Sam op datzelfde moment door zijn enkel ging besloot Wout te blijven staan. Nog geen minuut later belandde de bal voor zijn linker en met een vlammend schot tilde hij de score naar 2-0. Aan de andere kant hield Jonas zijn goal met een paar goede reddingen zijn doel schoon.

In de tweede helft wisselden Floor, Jeroen en Christian op het middenveld van plek, maar ondanks deze tactische aanpassing veranderde wedstrijd in een doodsaai schouwspel. VSC zette iets meer druk, terwijl de spelers van Ody met de gedachten al onder de douche stonden. Het leverde een hoop slechte passes en vooral weinig kansen op. De neutrale toeschouwers zagen minder spektakel dan bij een wedstrijd paalzitten en zullen zich ongetwijfeld hebben afgevraagd waarom ze in alle vroegte hun bed hadden verlaten voor deze vertoning en niet thuis de verjaardag van Pol van Boekel aan het vieren waren.

Maar ook slechte wedstrijden hebben een winnaar nodig, of een gelijkspel uiteraard. Halverwege de tweede helft was het verzet bij de uitploeg gebroken en besloot Wout zijn moyenne aan te scherpen. Twee goals in de slotfase leidde tot 10 doelpunten uit vier wedstrijden. Een gemiddelde waar menig aanvaller van zou dromen. Dankzij deze overwinning staat Ody nu op doelsaldo eerste. De vraag is hoelang ze dit volhouden. Vanaf nu wachten er nog 22 finales.

LS