Competitie
Vrouwen zaterdag, VR1, Hoofdklasse A
Datum
28 november 2015 12:30
Scheidsrechter
Kovac, A.
Accommodatie
Onbekend
Ody dames 1 had twee prachtige weken achter de rug: Al 13 dagen lang waren er GEEN punten verloren gegaan (in de competitie). Dit is een heus record te noemen. 17 oktober werd ons eerste punt behaald. Dit was de 7e competitiewedstrijd. De wedstrijd tegen SSS zou de 4e competitiewedstrijd hierna zijn. We voelden dus totaal geen druk want naar verwachting zal volgens goed ritme drie wedstrijden later pas weer het volgende punt binnenvliegen. Dit zal ergens in het jaar 2016 plaatsvinden. Dit jaar belooft nu al een fantastisch steady jaar te worden. We focussen ons op positie 14. Een prachtig nummer, niks mis mee. Vandaag stonden er zelfs meerdere nummer 14s van hetzelfde team op het veld. Het enige onheil wat ons nog kan overkomen is dat er een team de competitie verlaat en waarmee we nummer 13 zouden worden. Het ongeluksgetal: dat moet je niet willen denk ik dan.
Wel, de wedstrijd tegen SSS dan. SSS kennen we al wat jaartjes. De wedstrijden tegen hen stonden altijd garant voor de nodige narigheid. Ik herinner me de weilanden als beproeving voor onze enkels, het tweede veld in de achtertuin van wat rijtjeshuizen, de fatale doodschop op ons arme Kloetiekloet, de gure wind, - 10 graden, de rode kaart voor onze eerste Duitse keeper (HiHa), en niet te vergeten het memorabele moment van belediging voor ons fatsoen dat ons voor de wedstrijd werd verzocht niet te schelden of vloeken met een bepaalde ziekte. Al typende besef ik dat dit allemaal uitwedstrijden betrof. De wedstrijd vandaag thuis tegen SSS zal dus waarschijnlijk wel snel vergeten worden, maar toch jammer om hier geen woorden aan vuil te maken: er gebeurde namelijk behoorlijk wat!
Om te beginnen was het een prachtige dag. Normaal is het rond deze tijd wel zo frisjes dat de Pietjes snel de schoorstenen weer induiken. Nou, vandaag hoefde dat niet hoor! Voor ze naar werk toog spiekte ze nog even in de tuin waar de thermometer in Liesjes tuin een heuse 11 graden toonde. Op een gegeven moment kwam de zon om het hoekje piepen en steeg het kwik zelfs naar 12, heeft ze zich laten vertellen. Vijf kilometer verderop bescheen het zonnetje het groene gras waardoor dit zelfs nog feller leek. De shirtjes leken nog paarser dan paars, en het rood van SSS bleef rood. Het bloed uit de neus van Pim glom in de zon, het gekortwiekte haar van Rik kreeg extra allure, en de uitgevallen tand blonk van uitgevallen treurnis.
SSS had ineens oude bekende ‘Little Britain’ in de gelederen. Erg naar dat deze bijnaam overruled werd door het publiek. Ze werd ‘De Tank’ genoemd. Niemand weet waarom.
Het spel ging over en weer, maar vooral over en weer op een bepaalde helft. De tegenstander had zeker een bepaald over(ge)wicht. Je knipperde met je ogen en er lagen er een paar in het netje. Dat konden ze dus wel, en het lukte ons niet. Tot overmaat van ramp mocht ook het prachtige schot van Gimb niet verder dan de lat komen. Rensie maakte een mooie struikelpartij en het zou me niets verbazen als ze hierbij ook nog verontwaardigd de scheids erbij riep. Keurige Noorsie uit A-town- Zuid kreeg ook nog geel. Waarom eigenlijk? Lotskie deed een poging de wedstrijd nog meer op te fleuren met een hakje en een panna. En helaas ging onze rijzende ster Marloes door haar enkel en kon niet meer verder…
Je zou denken dat de wedstrijd al genoeg sensatie kende, maar nee hoor. Daar kwam de traumaheli aan. Normaal vliegt deze jetser gewoon gedecideerd door naar het UMCU maar nu vloog hij angstvallig dichtbij en leek zelfs onze kant op te komen! Helemaal afgeleid waren we natuurlijk (en verloren we pardoes de wedstrijd). Verschrikt keek iedereen om zich heen. Waren we allemaal nog heel en in veiligheid? In de dug-out kropen ze tegen elkander aan. Een oorverdovend lawaai kwam tot ons en de heli landde tussen ons veld en de Botanische Tuinen. Superspannend vond ook mevrouw Vasse bij wie de ramptoerist in haar naar boven kwam maar ook zij kon het allemaal niet goed zien daar in de verte.
Tilly-Dani (ze weet ook echt alles) wist ons daarna gelukkig te enlighten, en ik denk dat ook de tegenstander graag wil weten wat de heli daar nu kwam doen! Wel, dat weten we nog niet helemaal. Maar het schijnt dat ivm een verbouwing in het UMCU (een nieuwe intensive care met prachtige privacy-met-een-druk-op-de-knop kamers en nu ook nog een nieuw OK-complex: heeft dat niet al genoeg miljoenen gekost?!) het landingsplatform niet volledig operationeel is.
Zoals dus te lezen is gebeurde er in deze wedstrijd een heleboel! Maar bovenal hielden wij onze horizontale lijn #14 stevig vast. Zelfs het debuut van Remi en de hulp van onze andere stagiaires en de beschikbaarheid van Starlight in de dug-out konden deze positie niet aan het wankelen brengen.
Opstelling: Jenn-E, Marloes (35. Remi), Bous, Rens, Fiek, Gimb, Noor, Lotski, Rode Draak (65. Nicky), Pim, Dani
LvV
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
- Reageren op nieuwsberichten en wedstrijdverslagen.
- Meld je aan voor vrijwilligerswerk, en geef je voorkeurswerkzaamheden op.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
