Vrolijk passen; ruime winst ondanks blessuregolf

Super Saturday heeft haar sporen achtergelaten bij de Herbstmeisterinnen. Daarbij duid ik niet op de schade van de goudgele rakkers van die avond, maar des te meer op de knotsgekke wedstrijd van diezelfde dag. Met letterlijk veel bloed, zweet en tranen werd uiteindelijk een (dik verdiend) puntje binnengesleept, maar dit had ook zo zijn gevolgen. Niet alleen moesten we na deze dag Hoevelaken weer even voor ons laten gaan, maar zoals Hugo al aangaf: ‘het was een beetje puzzelen voor de opstelling, maar het is gelukt’. Zo was het dan ook. Een flink door elkaar gegooide basis-11 wegens een heuse blessuregolf, maar zoals het spreekwoord luidt: ‘Iedere Herbstmeisterin is een Ody-Godin’ en daarom waren wij ervan overtuigd dat het vandaag ook wel weer dubbel en dwars goed zou komen.

We begonnen de middag met een minuut stilte om stil te staan bij de tragische gebeurtenissen van de afgelopen week. Des te meer reden was er voor de Ody Vrouwen om de zon weer even te laten schijnen. Gelukkig was deze gele bal zelf al aanwezig, wat dus al voor de helft scheelde. De eerste minuten waren in een woord gevat: rommelig. Beide teams hadden de nodige moeite om te wennen aan de wind, die over de groene mat op Olympos waaide. Al in de 3^e minuut werd Inge hard gevloerd. Of ze dit nu zelf deed of dat het haar directe tegenstander was, is nog steeds iets wat niet helemaal duidelijk is. Natuurlijk snelde onze trainert in een drafje naar haar toe en belde Kate vervolgens vanuit het veld op om te zeggen dat Inge niet verder kon. Ja mensen, bij Odysseus kan dat gewoon. Gelukkig voor ons dat Inge de eerste helft nog kon uitspelen.

Dat de wind deze middag niet onze vriend zou zijn, wist Martha maar al te goed: ‘WIND TEGEN!!!! ZE KOMT NIET ZO VER!!!’ schreeuwt ze dan ook als Elke op het punt staat een uittrap te nemen. Elke schiet vervolgens de bal van hier tot in Tokio. Dat onze goalie dit misschien hoorde, kwam vast ook door de wind. Wat ons na een aantal minuten echter al (weer) duidelijk wordt, is dat DOVO niet vies is van een (smerige) overtreding. Na een behoorlijke dribbel van Iris, die uiteindelijk het net niet weet te vinden, wordt Loesbox aan de kant gezet door een flinke derriere van een van de DOVO-dames. Deze zelfde persoon komt niet veel later ook hard door op Eva. Wederom denkt onze scheids van vanmiddag dat zijn neus bloedt.

We naderen inmiddels al bijna de rust en de brilstand staat nog steeds op het bord. Tot het moment dat Star mooi opent op Eva die niet aarzelt en de bal, al gedragen door de wind, achter de DOVO-keepster weet te schieten. 1-0! De ontlading was dan ook groots. Niet veel later is het Dorien die tegen de grond wordt gewerkt en Hans die mag aanleggen voor een vrije trap. Net als in de uitwedstrijd weet zij op een soortgelijke manier de bal in het netje te leggen. Met een 2-0 ruststand gaan wij, enigszins opgelucht, aan de ranja. Het is de bank opgevallen dat ‘nummer 8’ met name gefocust is op haar man i.p.v. op de bal. In de 50^e minuut resulteert een Ody-aanval in een corner. Loesbert, inmiddels ingevallen voor Inge, gaat mee naar voren om haar mooie kopbal van vorige week een vervolg te geven. Het is alleen niet Loes die de bal in het doel werkt, maar wie was het nu eigenlijk wel? Uiteindelijk wordt door de bank besloten dat deze voortkwam uit de ‘kluts’ maar dat Dorien in de buurt was.

De tweede helft is voor Ody. Wederom is er een kans in de maak, maar volgens de wijze woorden van Kate moet je in het voetbal ook weer niet té sociaal worden. Dat niemand besloot te schieten voor open goal schrijf ik dan ook maar toe aan het feit dat we het ons niet té gemakkelijk willen maken.. DOVO komt er eigenlijk niet meer aan te pas, en bij de kansen die ze krijgen weet onder andere Linsey zich met haar hele lichaam voor de bal te werpen. Loesbox krijgt vervolgens de gelegenheid om op te stomen tot halverwege de helft van de tegenstander. Van een meter of 45 haalt ze uit, maar haar mooie boogbal belandt op de lat. Het mocht niet zo zijn. Desalniettemin een groot applaus voor Loes, die een ijzersterke pot speelde en haar directe tegenstander volledig uit de wedstrijd wist te spelen.

Inmiddels zijn Tessa en Pim voor respectievelijk Eva en Dorien in het veld gekomen. Frisse krachten, die moeten zorgen voor nog meer spektakel aan Ody-zijde. Dat gebeurt ook, maar niet voordat Lieke iets opmerkelijks ziet: ‘Hee, een dierenambulance’. Timp: ‘Ja, dat is vast voor nummer 8 denk ik’. Daar waar Iris vervolgens het netje niet weet te vinden, weet Tessa dat wel. Uit een corner loopt zij de bal via onderkant lat binnen en is de 4-0 een feit. Wat nog meer een fijne bijkomstigheid is vandaag, is dat Kloetie weer eens bij ons is komen kijken. Als Christa op wonderbaarlijke wijze tegen het gras gaat, meent Kloetie dan ook dat Christa dit heeft afgekeken uit FIFA: ‘Ja je weet wel, als iemand heel de tijd op een knopje drukt terwijl er niemand in de buurt is!!’. Kloetie, fijn dat je er was! Wederom krijgt Ody in de 80^e minuut een corner. Uit ervaring weet ik dat deze goed lopen, en zo is het dan ook geen verrassing meer dat ook deze tegen de touwen wordt gewerkt. Ditmaal is het Martha die, half tegen de grond gewerkt en vervolgens stomverbaasd, de bal achteruit weet binnen te koppen. Of lag het soms aan de aanwezigheid van haar vriend? In de 85^e minuut was de koek dan echt op bij Loesbox en mocht Ayleen voor het idee nog even 5 minuten in het veld hobbelen. Uiteindelijk werd er bij een stand van 5-0 afgefloten.

Of het nu DOVO of DOOOOOVOOOO was (Lieke had de avond ervoor haar moestuintjes gepland en praatte nogal boers vandaag) waar we tegen speelden: het feit was dat de Herbstmeisterinnen er weer stonden vandaag. De koppositie is dan ook weer overgenomen en momenteel hebben we alles weer in eigen hand. Dat voelt goed, al weten we dat er nog spannende wedstrijden op het programma staan. Nog even een speciaal applausje voor Eva die na een goede invalbeurt vorige week haar basisplaats voor deze week binnensleepte en deze bekroonde met een goal! Tessa, die de laatste weken helaas kampte met een hardnekkige blessure en niet veel in actie kon komen. Gelukkig kon ze dat vandaag wel, en mocht ze dan ook weer een goaltje bijschrijven, fijn! Reinet, die de hele wedstrijd keihard gebuffeld heeft en een het centrum van de verdediging gesloten hield. Tot slot voor Fleur, onze benjamin die deze week weer een kaarsje uit mocht blazen maar helaas nog last heeft van een lichte hersenschudding. En voor alle blessa’s die iedere week de bank weer gezellig houden. Het was een mooie paarse dag!

AJL

Opstelling: Elke; Inge, Linsey, LoesBox (85’ Ayleen), Reinet; Hans, Christa, Star, Eva (64’ Tessa); Iris (75’ Martha), Dorien (65’ Pim).