Heren 2 pakt eerste punt

Zaterdag jongstleden werd er door de Ody goden tegen de koploper gespeeld. Deze ploeg bestond uit oud-selectiespelers en had vorig jaar niet mogen promoveren omdat het tweede elftal van Swift reeds in de hoofdklasse acteerde. Voor boer Ian reden genoeg om gedurende de wedstrijd thuis in zijn angstzweet te blijven baden om later die middag een verhaal over de combinatie van drank en zijn zus te komen verkondigen. Een combinatie waarvan wij hopen hem ook nog eens te kunnen meebeleven. Daarnaast was er een ziekmelding van Bram van der Lecq op de groepsapp te bespeuren. Naar de precieze definitie van ziek bleef het gissen, maar opvallend is het dat de extravagante doelverdediger de laatste tijd openlijk zijn twijfels uitte over de mate waarin het nog geoorloofd was met zijn haarkleur in het openbaar te treden. Beterschap Bram!

De mannen die wel de ballen hadden gehad hun gezicht te komen vertonen op sportpark Olympos, kregen het genoegen kennis te maken met de zes liedjes op de telefoon van Dylan Mulder die DJ Pent met een zekere fijngevoeligheid door de kleedkamer liet galmen. Trainer Hoekstra die de keepershandschoenen maar weer eens uit het vet gehaald had (of waar hij ze dan ook bewaren mag, niks is ondenkbaar wanneer deze man een sportboek heeft gelezen), nam de honneurs waar onder de lat. In de achterste linie speelden Didier Drogba (die de voorkeur kreeg boven de heer Mulder) op links, Larssius en youngster Guus Brouwer centraal, terwijl Thies Oenema de rol van rechtervleugelverdediger op zich nam. Het verdedigende deel van het middenveld werd gevormd door JVZ en Nard, terwijl Dylan Mulder de nummer 10 positie in zou nemen. Voorin werd gespeeld met Douwe Dijkink en Nathanios op de vleugels, terwijl Stefan van Dorp in de punt van de aanval was geposteerd.

Al gauw werd duidelijk dat Swift niet voor niets koploper was, aangezien het spel zch voornamelijk op Ody's helft afspeelde. Niettemin wist Ody door secuur uitgevoerde aanvallen afgemaakt door Douwe Dijkink en Stefan van Dorp nog voor rust op 2-0 te komen. Bovendien wist het vanaf die goals de wedstrijd wat meer onder controle te krijgen. Dit stipte coach Daan van Riet dan ook aan in de rust en de bedoeling was om op dezelfde voet verder te gaan. Niettemin werd Ody de tweede helft goed van de mat gespeeld, al wist het, met het door NAC Breda geinspireerde one touch defending, tot vrij laat in de wedstrijd de nul te houden. Dit ging fout op het moment dat Swift met tien man begon te spelen vanwege een blessure en een gebrek aan wissels. De man minder situatie die nu voor hen ontstaan was leek het moraal van de Amsterdammers goed te doen gezien het feit dat zij nog twee maal af wisten te drukken in het Utrechtse doel. Dit tot grote frustratie van geheel onthouder Lars van Hoeve, die deze doelpunten weet aan het alcoholgebruik van zijn ploeggenoten. Helaas had hij zelf die ochtend sinaasappelsap gedronken, ondanks herhaaldelijk advies van zijn aanvoerder dit niet te doen, wat erin resulteerde dat hij de bank moest opzoeken met kramp. De wedstrijd eindigde in een 2-2 gelijkspel en hier hadden de Paars-witten vooraf voor getekend. Niettemin was er ook teleurstelling over het weggeven van de voorsprong tegenover tien man.

Om deze reden vond s'avonds een teamdate met dames 3 plaats, waar de heren van 2 met het bereiden van culinaire hoogstandjes (patat met hamburgers) meerdere vrouwenharten harder lieten kloppen. Grote afwezigen bij het feest daarna waren nogmaals Ian Haverkort, maar ook clubicoon Jody Lukoki. Dit werd echter grotendeels goedgemaakt door de aanwezigheid van Jules Kerckhoffs die ondanks een "stage"-gerelateerde periode op het strand in de Bahama's, de abrikoos op een bezoekje trakteerde. 

Kortom, het eerste punt is er, en dat kunnen niet alle ploegen bij Ody zeggen!