Invaller Dylan Mulder neemt revanche op dubbel gestrekt been door late gelijkmaker

Elinkwijk 1

1 - 1

Odysseus '91 1

... (schot)

25'

...

75'

90'

Dylan Mulder (kopbal)

Assist: Erik Pulles

Competitie

Mannen Zaterdag standaard, 1, 3e klasse D

Datum

3 november 2012 14:00

Scheidsrechter

Groot, L.C.S. de

Accommodatie

Onbekend

Op zaterdag 3 november 2012 mocht de kersverse koploper Odysseus ´91, met de periodetitel op zak, op bezoek bij stadgenoot Elinkwijk. Het beloofde een pittig duel te worden, aangezien de thuisploeg de bovenste ploegen al een paar keer goed partij had geboden. Bovendien werd de wedstrijd gespeeld op natuurgras, wat niet de favoriete ondergrond is van de meeste Odyssianen.

De voorbereiding op de wedstrijd begon niet optimaal, daar bij het tellen van de koppen 2 spelers bleken te missen. Arno stond voor een lege deur, waardoor hij halsoverkop terug naar Barneveld kon, terwijl Dylan naar eigen zeggen 3 keer was verdwaald op weg naar het sportpark. Dit alles betekende dat Kevin Vijftigschild in de basisformatie zou beginnen. Dan naar de wedstrijd.

Vanaf het begin zat de thuisploeg er fel bovenop (lees; op alles wat leek op een bal werd getrapt) en Ody wist zich hier aanvankelijk geen raad mee. Elinkwijk had in de beginfase dan ook het initiatief en zou al vroeg in de wedstrijd op voorsprong komen. Na eenvoudig balverlies kon een van de middenvelders er razendsnel uitkomen. Via 2 simpele een-tweetjes lag de weg naar Sonny open en oog in oog met de ‘Horny Sopman’ faalde hij niet:1-0. Ody leek door de snelle achterstand wakker geschud en begon iets beter te voetballen. Via de vleugels werd de aanval gezocht, waar met name voor de backs veel ruimte lag. Dit resulteerde in een aantal kansen op de gelijkmaker. Eerst kopte Bram van dichtbij naast, na een afgemeten voorzet van Oncko. Niet veel later leek Floef de gelijkmaker tegen de touwen te koppen, maar zijn inzet belandde op de paal. Uiteindelijk zouden beide ploegen met een 1-0 stand gaan rusten.

Duidelijk was dat in de tweede helft uit een ander vaatje getapt diende te worden om een resultaat te boeken. De goede bedoelingen werden onderling uitgesproken en Pieter probeerde door het inzetten van linksbuiten Rudy het roer om te gooien. In de tweede helft lag het initiatief duidelijk bij Odysseus, dat verwoed opzoek ging naar de gelijkmaker. Het vele balbezit ten spijt, maar er werden nauwelijks doelrijpe kansen gecreëerd. Een kwartier voor tijd leek de wedstrijd te worden beslist door de thuisploeg. Een van de spitsen wist zich te ontdoen van de verdedigers en omspeelde Sonny, waarna hij de bal zo in het doel kon schuiven…ware het niet dat Kevin zich met een uiterste poging op de bal wist te werpen. Hierdoor bleef het verschil slechts een doelpunt en had Ody tot het laatste fluitsignaal, van de warrig leidende scheidsrechter, uitzicht op een resultaat. Het dieptepunt van de wedstrijd werd vlak voor tijd genoteerd. Koud in het veld, wist Dylan even niet wat hem overkwam. Hij kreeg een werkelijk schandalige aanslag op zijn benen te verduren en de linksback mocht van geluk spreken dat hij hiervoor slechts een gele kaart kreeg. Hierna werden alle mogelijke vertragingstechnieken door de thuisploeg uit de kast getrokken en leek een nederlaag voor Odysseus onontkoombaar, ware het niet dat Dylan in de allerlaatste minuut alsnog de gelijkmaker op de borden wist te koppen. Vrijgelaten bij de 2^e paal kopte hij door de benen van de keeper raak en was de onverwachte doch verdiende gelijkmaker een feit. De grensrechter deed nog een poging om de treffer te laten annuleren voor vermeend buitenspel, maar hier trapte de scheidsrechter gelukkig niet in.

Ps: Voor de liefhebber (lees; Bram ;) ): Het portret boven de ingang van de kantine was inderdaad van Humphrey Mijnals (Een van de eerste Surinaamse voetballers in Nederland en oud-international,bron: www.elinkwijk.nl)