Het langste potje ooit. IJsselmeervogels Dames 1 - Odysseus '91 Dames 4

IJsselmeervogels VR1

1 - 2

Odysseus '91 VR4

Eva de Vos

35'

Andrea van den Bogaardt

Competitie

Vrouwen Zaterdag (voorjaar), DA4, 5e klasse P04

Datum

21 april 2012 15:00

Accommodatie

Onbekend

Serieke en Sophie konden er niet bij zijn, dus kwam Marlien ons helpen langs de lijn. De tegenstanders had het vorige verslagje of het andere vorige verslagje goed gelezen, want ze riepen al snel ‘donder’ en ‘bliksem’ en vroegen of we nog kibbeling wilden. Dat hoefden we op dat moment niet. We begonnen dus niet echt met carte blanche aan de wedstrijd. Maar er viel wat te halen, drie punten maar liefst. We doen tenslotte nog steeds mee om het kampioenschap.

Sportpark de Westmaat is echt fantastisch, ik kan er maar niet over uit. De bestuurskamer is groot en sjiek en er zitten mensen in pak en er is een flatscreen en je krijgt een gratis flesje AA. En er is daar een heus stadion. Helaas moeten we daar altijd omheen lopen om naar ons eigen trapveldje te kunnen. Wel uitzicht op het Ijsselmeer en de vogels natuurlijk en er waren ook zeilboten en de kibbelingkraam stond er ook weer.

Marlien vertelde ons over de vier C’s. Communicatie, concentratie, coöperatie en aCtief (contrapassief) (C-rieke zat er niet bij). Deze tactiek was geleend van Dames 2, maar dat gaf niet. Het zou namelijk blijken dat het werkt!

We waren met twaalf speelsters gekomen, en dat bleek geen vrouw teveel. Na het startsein gingen we... voetballen. Het was nogal een knollenveld, dus even wennen. We waren meer in balbezit dan zij. Bij vlagen was het wel goed voetbal, maar er werden ook fouten gemaakt en onnodig balverlies geleden. Na 25 minuten kwam onze eerste doelpunt door Kriste, maar die werd helaas afgekeurd. Vervolgens werd een hele mooie kans gecreëerd, maar die werd op het nippertje na gemist door iemand. De eerste goal hing al wel een tijdje in de lucht, de vraag was alleen wanneer hij zou vallen. Annelies gaf een hoge lange verre bal, die door Andrea vakkundig in werd getikt. Eva had nog een knaller op de lat en toen gingen we de rust in met 0-1. De tegenstander zei toen nog iets heel onbehoorlijks, maar dat zal ik hier maar niet herhalen.

Na de rust liep het wat minder lekker. Kriste werd heel hard op de grond gewerkt en is met een kaakblessure het veld af gedragen. Maar we bleven braaf voetballen (met name concentratie en coöperatie). In de 70^e minuut gaf Andrea een assist en schoot Eva ‘m superlekker in. 0-2. Toen kantelde de wedstrijd: wij gingen meer met de spreekwoordelijke staart tussen de benen voetballen en de scheids zag ook in dat de punten op deze manier niet op de Westmaat zouden blijven. We kregen een aantal corners tegen, waarbij er soms geduwd werd. Een dame van Ijsselmeervogels liet zich vervolgens potsierlijk vallen waardoor we een penalty tegen kregen, 1-2. De officiele speeltijd zal nog ongeveer 20 minuten zijn geweest, maar de scheids plakte er nog een extra 20 minuten aan vast. Je kan het altijd proberen natuurlijk. Wij hebben het keurig dichtgehouden en de wedstrijd uitgespeeld, waarvoor hulde voor allen. Om 17.10u (let op: om 15.00u begonnen en maximaal 10 minuten blessuretijd) liepen we trots en blij het veld af. Helaas was de kibbelingkraam weg. Hadden we weer achter het net gevist!

We reden terug, zuidwaarts. Weg van de Zuiderzee, in de bananenmobiel van Hugo. We zwaaiden onderweg naar de auto’s met aanhangwagens van Bakkerij ’t Stoepje en Vishandel van de Graaf. Hun wagens leeg, wij met drie punten in de kofferbak. Bam!

En we doen dus nog steeds mee voor het kampioenschap!

Man of the match was Sandra. Goed gevoetbald, mooie doorgelopen op het midden en gedecideerd, beleefd doch kraakhelder gecommuniceerd met medespelers, tegenstander en scheids.