Heren 7 – Maarssen 5

Het is vandaag de dag na de week ervoor. Een wedstrijd die niet alleen in het teken staat van het afrekenen met Maarssen 5, maar ook vooral in het opkrikken van het moreel. Dat is gedeeltelijk achtergebleven ergens in een sloot in het verder totaal irrelevante Tienhoven.

Met maar 11 “eigen” spelers zou het verslaan van Maarssen 5 wel eens een flinke opgave kunnen worden. De afgelopen drie wedstrijden die we tegen dit team hebben gespeeld waren stuk voor stuk niet makkelijk. En bovendien, helaas zijn er in dit team een aantal spelers die niet altijd het onderscheid weten te maken tussen een potje voetbal en een potje karate.

Gelukkig kregen we versterking van kleine Matthijs (1,70m ), grote Mathijs (1,71m) en Jiri. Zo konden we met genoeg man aan de wedstrijd beginnen.

Na de aftrap namen we meteen de overhand. Er werd rustig gevoetbald en de druk werd langzaam opgevoerd. Grote Matthijs stichtte via rechts veel gevaar en vanuit het midden wisten we diep door te dringen in de verdedigende linies van Maarssen. Zij kwamen niet veel verder dan het wegschieten van de bal die dan steeds weer door Ody werd opgevangen voor een volgende aanval.

Het duurde uiteindelijk nog een klein half uur voor de 1-0 viel. De keeper van Maarssen schoot voor de zoveelste keer verkeerd uit. De bal belandde in de voeten van ondergetekende die al helemaal voor zich zag hoe hij vanaf 40 meter de bal over de keeper in het doel werkte. Dit bleek een illusie, maar op een wonderbaarlijke manier belandde de bal voor de voeten van Ron. Die kwam vrij voor de keeper en schoot de bal zonder aarzelen in de touwen.

Na dit doelpunt zakte het spel van Ody langzaam in. Via de lange bal kwam Maarssen er een aantal keer uit, wat resulteerde in een paar mogelijkheden. Desondanks werd de rust ongeschonden bereikt.

Aan het begin van de tweede helft lag de wedstrijd open. Zowel Maarssen als Ody zocht de aanval. Dit resulteerde onder andere in een grote kans voor Ron, maar zijn inzet strandde op een verdediger.

Omdat het steeds 1-0 bleef, werd de wedstrijd spannender en gemener. De scheids beantwoordde dit met een hoop gele kaarten en van onze kant was het Smelter die wel een plakje kaas lustte. Gelukkig vond de scheids het totaal niet nodig op te schrijven wie hij eigenlijk allemaal geel gaf en dus was de kaas vandaag gratis.

Na ruim 20 minuten spelen in de tweede helft viel voor Ody het bevrijdende doelpunt. Een corner viel voor de voeten van Joery die hij vakkundig doorhakte in de richting van de aanstormende Romboud. Deze laatste maakte een beweging die nog het meest leek op een pirouette en schoof de bal vervolgens in het doel. Zijn eerste doelpunt in heren 7 (?), maar zeker een belangrijke.

De wedstrijd was nu eigenlijk gespeeld. Ody kreeg een hoop ruimte en creëerde flink wat kansen. Toen Smelter vrij voor de goal werd gezet door Ron, betekende dat de 3-0. Martin, die eerder al de lat had geraakt, tekende vervolgens met een subtiel balletje langs de keeper voor de 4-0.

Dit had de eindstand kunnen zijn, maar Maarssen brak nog een keer door de verdediging waarmee zij de 4-1 wisten aan te tekenen. Niet geheel onterecht, omdat zij al een paar keer een gevaarlijke uitbraak hadden gehad.

Al met al een degelijke wedstrijd tegen een Maarssen dat niet in haar beste doen was. Goed voor het moreel en volgende week kunnen we deze lijn hopelijk door trekken tegen Eminent.

Almer