Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Dames 7 haalt eerste punt binnen, titel al in zicht

Dames 7 haalt eerste punt binnen, titel al in zicht

sv Parkhout VR2

2 - 2

Odysseus '91 VR7

Emma Stuut (schot)
Josie Vos (solo)
Assist: Emma Stuut

Competitie

5e klasse 2

Datum

30 september 2023 14:00

Scheidsrechter

W.H.A. Entrop

Accommodatie

Sportpark Parkhout
Parkhout 1
3432NE
NIEUWEGEIN
tel. 030-6065393

Op een zonnige zaterdagmiddag besluit een deel van Dames 7 te fiets naar het verre Nieuwegeinse SV Parkhout af te reizen. Het kostte slechts een losse fietsketting, een Zonderland-esque salto van Josie op haar fiets en een route die niet klopte om de tocht te voltooien. Eenmaal aangekomen zit coach Jarne rustig zijn patatje te eten in de kantine terwijl de spelers de deur van de kleedkamer proberen open te breken. Wacht, dit is onze kleedkamer helemaal niet. Oh wacht, we hebben helemaal geen kleedkamer. Of nee, toch wel. Maar daarvoor moet je eerst een pokke eind naar de andere kant van het terrein lopen om er te komen. Ondertussen komt Lisa aanlopen met een pan, want waarom ook niet? Afijn, een mooie start dus.


Met nog geen nieuwe vaste keeper hebben we ditmaal vliegende keep Roos, die we erg dankbaar zijn. Prachtige snoekduiken van Roos houden deze wedstrijd ons Dames 7 op de been. Als een van de kleinsten van ons team houdt ze de ballen uit het net alsof het niets is. Coach Wim zoekt weer zijn plekje aan de overkant van het veld op, voor die multi-invalshoek-coaching-tactiek. Maar dat schijnt niet te helpen; de eerste twintig minuten geven we het tevergeefs weg. De 1-tegen-1 oefening van afgelopen training lijkt niet echt tot ons te zijn doorgedrongen, tot ergernis van de trainers. Onze reactietijd lijkt aangetast te zijn (bij een paar is makkelijk te verklaren waarom…) en vrijlopen hebben we niet echt voor elkaar over vandaag. Dit resulteert in een behoorlijk stroef spelletje met te veel balbezit van Parkhout. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat de tegenstander in deze openingsfase er 2 het doel in schiet. In het tweede deel van de eerste helft is er een subtiele verbetering in ons voetbal te detecteren, maar vooralsnog geen doelpunten voor Dames 7.


Rust. Coach Sander is niet tevreden en laat dat merken en… pardon? Wat zegt hij nou? 4-3-3? Jawel, de tweede helft begint en de langverwachte 4-3-3 maakt eindelijk zijn eerste verschijning bij Dames 7! En verschil was er zeker! In de tweede helft laat Parkhout steeds meer ruimtes vallen en Dames 7 groeit in de wedstrijd. “Nu zijn ze opeens vijf keer beter aan het voetballen”, aldus coach Sander. Dan laat Emma nog even (voor we haar moeten gaan missen omdat ze zo nodig haarzelf moet gaan vinden in Azië) haar kwaliteiten zien. Van afstand poeiert ze de bal het net in en brengt ze ons terug in de wedstrijd. Er zijn maar 5 woorden die op dit punt de tegenstander correct omschrijven en Tessel schreeuwt, scherp geobserveerd, precies die woorden over het veld: “ze weten het niet meer!!!!”. 


Dames 7 blijft sterk aan de bal. De gelijkmaker zit eraan te komen. En natuurlijk, wanneer je zoiets leest in een wedstrijdverslag, weet je dat die dan ook werkelijk komt. Emma geeft de bal voor op Josie, die zich door twee verdedigers heen wurmt, los komt, de keeper voorbij dribbelt en ons voor open doel naar de 2-2 brengt. Gejuich, geschreeuw, hysterie. De 3 trainers, 3 wissels en verder 0 toeschouwers voor Ody’s zijde gaan los. 


Strijdend gaat Dames 7 de slotfase in. De urgentie is hoog bij beide ploegen. Parkhout komt een paar keer het 16-meter gebied binnen, maar benut geen kansen. Een paar schoten van Fé vliegen net over de lat en langs de palen. Het mocht niet baten. Eindstand: 2-2. Ondanks dat de winst net niet is behaald, verlaat Dames 7 het veld met lachende gezichten. Zelfs de douches met snoeiharde stralen die als moordwapen gebruikt zouden kunnen worden, laten die lachjes niet verdwijnen. Waar de heenweg op de fiets vol stress zat, zit de terugweg ineens vol idyllische Nieuwegeinse landschappen en Amazone-achtige jungles (lees: kinderboerderij terrein waar we per ongeluk op belandden en op een niet-kinderboerderijs tempo doorheen scheurden). Een wedstrijd die onze kijk op het leven heeft veranderd dus.


Na een korte, maar diepe dip haalt Dames 7 strijdend haar eerste competitiepunt binnen. Één punt gewonnen; één punt dichter bij de titel.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!