Waar is Jan?

Het is zaterdag 14 oktober, weer een prachtige dag om te voetballen. Vandaag stond er een uitwedstrijd op het programma, dit zorgt er bij Hornbach meteen voor bij dat er een spelers tekort is. Dit in tegenstelling tot vorige week, toen we een spelers overschot hadden. Er is vervolgens in alle hoeken en gaten gezocht naar versterking, maar die was maar moeilijk te vinden. Uiteindelijk heeft Jan nog zijn vriend Menno weten te strikken voor deze fantastische voetbalpot in Zeist.

Eenmaal aangekomen in Zeist was het gemakkelijk hoofden tellen, aangezien we maar 13 aanwezige voetballers zouden hebben. Toch bleek snel dat we iemand misten, Jan ontbrak. Zijn vriend Menno, die Jan gisteravond onder het genot van een x aantal drankjes helemaal warm had gemaakt voor deze pot voetbal, was wel aanwezig. Jan had blijkbaar niet goed in de gaten gehad dat het ging om versterking vragen in plaats van om vervanging regelen. Nu leek het toch zo te worden dat we maar 1 wissel hadden in plaats van 2, wat een luxe.

Eenmaal de kleedkamer gevonden kwamen we daar voor de volgende mooie verassing te staan. Er waren namelijk helemaal geen banken aanwezig. Gelukkig stond er in de hoek van de kleedkamer wel een berg stoelen opgestapeld en konden wij deze mooi verdelen over de kleedkamer. Toen iedereen eenmaal een stoel toegewezen had gekregen konden we ons in alle rust omkleden. Het begon namelijk enorm hard te regenen en daardoor had niemand meer zin in een warming up en duurde het omkleden toch net een stukje langer. Hierdoor hadden we wel tijd om ons op het grotere probleem te focussen, Jan was nog steeds kwijt. Na meerdere malen gebeld te hebben en verschillende appjes eruit te sturen, nog steeds geen antwoord. De hoop was al opgegeven totdat we vlak voor aanvang toch een bericht kregen dat Jan nog wel in leven was. Hij wist echter niet dat de wedstrijd in Zeist was en kwam er zo snel mogelijk aan. Hadden we toch weer een extra wissel tot onze beschikking.

Nu was de regen iets minder geworden en hadden we toch maar besloten een korte warming up te gaan doen. Patria heeft maar twee voetbalvelden en degene van gras was afgekeurd en mochten we echt niet op. De kunstgrasmat was nog bezet en daardoor de warming up maar gedaan in een modderpoel naast het veld. Enige gelukje dat we hadden deze dag is dat daar tijdens de warming up, als je het een warming up kan noemen, niemand geblesseerd is geraakt.

Toen begon de wedstrijd. Eerste helft was 0-0, tijdens de rust was Jan eindelijk aanwezig en hadden we een extra man erbij. De rest van de wedstrijd hoeft niet beschreven te worden, dramatisch, 3-0 verloren. De tegenstanders was het hiermee eens en bood ons hapjes aan na de wedstrijd. Na enige verwarring over waarom wij voor dit slechte spel nog hapjes hadden verdiend zijn we toch maar in de kantine gaan zitten. Het leek alsof de vorige kantine die er stond nog geen twee weken geleden was afgebrand en dit een tijdelijke vervanger was. Toen de hapjes eenmaal op tafel stonden werd er door het hele team wel opeens aangevallen, terwijl hier in de wedstrijd geen spraken van was. Hapjes waren binnen een paar seconden weg. Misschien dat we ook eens zo fanatiek moeten zijn in de wedstrijd als wanneer het om hapjes gaat. Volgende week weer een pot.

RO