Titanenstrijd: Odysseus-Rivierwijkers

De datum is 14 oktober 2023. De berg van de goden trilt en de regen stort, een orakel zou je vooraf de uitkomst niet kunnen vertellen. Alle voortekenen zijn aanwezig; de zonen van Odysseus staan vandaag oog-in-oog met hun rivalen: de Rivierwijkers. Voor Heren 2, wellicht voor de hele vereniging is Odysseus-Rivierwijkers één van de-, zo niet de grootste wedstrijd van het seizoen- een heuse derby. Regen afgewisseld met zonneschijn en af en toe allebei tegelijkertijd. Als het weer enige indicator is voor het verloop van een wedstrijd, dan waren deze bijzondere weersomstandigheden een voorteken van een bijzondere wedstrijd.
Voor de wedstrijd hoorde ik schaterlachjes en zag ik vriendelijke groeten tussen Heren 2 en Rivierwijkers uitgewisseld worden, maar tijdens de warming-up sloeg dit om naar volledige concentratie en wil om te winnen. Een omslag zoals we deze middag ook vaak in het weer hebben gezien; plotseling en snel.
De zonen van Odysseus mochten in het wit aantreden in plaats van het gebruikelijke paars, opdat het bewijs van de geleverde strijd gevonden kon worden in hun shirts. Dan begint het. Alle spanning en voorbereiding van de afgelopen weken leidden ons naar dit moment. De goden op de berg kijken mee en plaatsen hun bet en het fluitsignaal klinkt!

In het begin is Odysseus veel aan de bal geeft Rivierwijkers de voorkeur aan een afwachtende houding, maar zelfs dan blijken ze gevaarlijk. Door een benutte penalty en niet veel later een goed binnen geschoten vrije trap komen de Rivierwijkers rap op een 0-2 voorsprong. Ondanks deze tegenslagen had Heren 2 winst op het oog. De held van de Odyssee gaf immers ook niet op, hoeveel obstakels er ook op zijn pad werden geslingerd. Met hervatte moed en de neuzen dezelfde kant op bleef Odysseus aanvallen en ze werden beloond. De corner genomen door Lukas werd fraai binnen geknikt door onze rechtsback Didier. Score: 1-2. Hier kon op gebouwd worden. Echter, de Moirai gaven ons valse hoop. De Rivierwijkers legden nog een bal in het thuisdoel na een fout in de opbouw. Stond het lot van de zonen van Odysseus al vast? Deze vraag zal ongetwijfeld in de hoofden van Heren 2 rondgespookt hebben, maar lof is op zijn plaats voor de manier waarop ze door bleven gaan zonder op te geven. De mannen gingen met 1-3 de kleedkamer in na een slopende 1e helft.

Na de rust leek Heren 2 toch enigszins van hun stuk gebracht en was het vechten voor elke meter. Toen viel wat uiteindelijk toch de doodslag bleek te zijn: Rivierwijkers maakte hun 4e en de score 1-4. Na de 4e volgde de 5e en leek het toch echt gedaan. De soldaten van Odysseus leken echter op te leven na het 5e goal. ''Als we niet meer kunnen winnen laten we dan in ieder geval de wedstrijd uitspelen op ons eigen manier met ons eigen voetbal.'' leek het hele team te denken. Met deze mentaliteit wist Odysseus het spelbeeld enigszins te keren en een corner te versieren. En jawel. De cornervariant die er bij elke speler van Odysseus 2 ingesleten zit en elke tegenstander in de luren weet te leggen raakt ook deze keer via een goedgeplaatst schot van onze aanvoerder Juul. Na deze goal bleven de zonen van Odysseus stormen ondanks hun vermoeidheid.

Toen klonk het laatste fluitsignaal.
De uitslag van 5-2 spreekt van een matige wedstrijd waarin veel fout ging, maar de vuil geworden, bebloede witte shirts zijn het bewijs van een strijd waarin we voor elke meter- en voor elkaar hebben gevochten tot het einde.

Reacties:

Hayakawa, 14 oktober 1993

In het kleine dorpje Hayakawa op zo’n 240 kilometer van Tokyo in het Minamikoma district gebeurt doorgaans weinig. Een van de 994 inwoners is de oude boer Shunsuke. Hoewel hij op leeftijd is en een mooi leven heeft gehad, knaagt er nog altijd wat aan hem. Terwijl hij door zijn kersenboomgaard loopt met zijn kleinzoon en zijn hond vertelt Shunsuke:

“Kleine Cassoki, het is tijd dat je leert over drie momenten in mijn leven. Zoals je weet leven we afgesloten van de buitenwereld. We hebben hier alles wat we nodig hebben en niets meer. Het is simpel en fijn, maar ook eentonig en saai. Een hele tijd terug kwam een bus langs Hayakawa. Die bus bleek onderweg te zijn naar Tokyo, de grote stad. Er werd geadverteerd voor een beter leven, vol mogelijkheden, rijkdom, vrouwen, schaatsbanen en gratis Oktoberfests. Als jonge jongen zag ik dat natuurlijk zitten, zo’n kans had ik nog nooit gehad. Op dat moment was mijn moeder echter ziek, dus besloot ik de bus voorbij te laten gaan. Misschien komt ie ooit nog wel weer langs, dacht ik.

Zo ongeveer 20 jaar later was ik net voor de derde keer getrouwd toen wederom dezelfde bus naar Tokyo langskwam in Hayakawa. Ik baalde nog steeds dat ik de eerste bus had gemist, dus deze kans kon ik niet aan me voorbij laten gaan. Eindelijk naar het beloofde land en weg uit dit dorp. Mijn nieuwe vrouw was echter bang voor concurrentie in de grote stad en zag dit dus niet zitten. Na twee scheidingen wou ik mijn derde huwelijk niet verknallen. En dus besloot ik wederom niet in de bus te stappen. Hij komt vast nog wel een keer langs.

Je raadt het al: weer 20 jaar later kwam de bus opnieuw langs. Ik was inmiddels in de 60, mijn botten werden slecht en ik piste regelmatig in mijn stapelbed. De drang om naar Tokyo te gaan was er nog steeds, maar uit angst dat het voor mij te moeilijk was om me nog aan te kunnen passen heb ik ook de derde keer de bus laten gaan.

Wat ik hiermee bedoel, Cassoki, is dat er momenten komen in je leven waarop grote kansen zich aandienen. Het benutten van deze kansen is een keuze: laat je het bij de oude vertrouwde middelmaat of leg je de lat hoger en kies je voor beter, groter, verder. Achteraf heb ik spijt van mijn beslissingen. Zorg dat jij de juiste maakt.”

Utrecht, 14 oktober 2023

De wekker gaat en je maakt je op voor de belangrijkste wedstrijddag van het seizoen. Je hebt hoge verwachtingen voor dit seizoen, maar staat momenteel op 4 punten uit 3 wedstrijden doordat veel van jouw jongens nog op vakanties en weekendjes weg waren. Vandaag speelt jouw team tegen je oud teamgenoten, de mannen van De Wasmachine. De zoveelste kans om te bewijzen dat je wel van ze kan winnen, waar alle voorgaande kansen uitmondden in teleurstelling.

De Wasmachine staat tegenwoordig onder leiding van het duo LvH/JvZ en heeft de eerste 3 potten van het seizoen gewonnen met solide voetbal. Zelfs kort op het weekend weg werden punten gepakt bij het doorgaans sterke Maarssen, mede door een pisnijdige Juul die de 1-1 binnen knikte.
Het team is dit seizoen nagenoeg intact gebleven, op de wissel van Turbo voor Turbo 2.0 na, waarmee een waar kannetjeskanon werd binnengehaald.

Je kijkt in de spiegel, doet wat Axe Africa op en je beseft dat jij ook de trainer had kunnen zijn. Regelmatig kwam het aanbod om de trainerspositie te vervullen en De Wasmachine naar een hoger niveau te tillen. Maar je laat het liever bij het oude. Je hebt vertrouwen in je huidige team en vandaag wordt de dag dat De Wasmachine eindelijk opzij gezet gaat worden.

Je komt aan op de club, lult een beetje in het rond met je oud-teamgenoten en laat terloops vallen dat je team eindelijk een beetje compleet is en dat je ervan uitgaat dat de 3 punten in de blokhut blijven. De wedstrijdbespreking staat in het teken van je spelers scherp zetten en ze bewust te maken van hoe belangrijk deze wedstrijd wel niet is (voor jou). Na een sterke warming up in de regen wordt er afgetrapt op Olympos.

Dit wordt dan eindelijk de dag dat je ze gaat pakken, je voelt het.

De volgende 45 minuten gebeuren in een flits.
Penalty, rebound, goal Pits: 0-1
Vrije trap, goal Seb: 0-2
Lucky corner goal: 1-2 en een sprankje hoop
Zieke assist Bou, goal Pits: 1-3
Tikkie breed Pits, goal Bou: 1-4

1-4 achter bij rust. Gemengde gedachten verzamelen zich in je hoofd. Verslagenheid. Teleurstelling. Je heroverweegt je levenskeuzes. Ik had aan de andere kant kunnen staan, misschien wel móéten staan, denk je bij jezelf. Waarom kies je toch weer steeds voor de middelmaat? Waarom ben je niet in de bus gestapt toen ie langs kwam? Wat doe je nog bij die kutstudenten? Waarom betaal je nog steeds €44 voor een kannetje witbier?

De tweede helft gaat voorbij in een grote, chaotische waas. Pits voltooid zijn hattrick en je Gen Zteam maakt nog even een kinderachtige goal uit de corner. Eindstand: 2-5. Afgezien van een oefenwedstrijd ben je er nog nooit zo hard af gegaan tegen De Wasmachine.

Je identiteitscrisis overheerst de rest van de dag. Ongemakkelijk beweeg je je door het sportcafé. Het liefst zit je alleen. Je probeert je gedachten te verzachten met een rugbyburger en bier, veel bier. Het helpt echter nauwelijks. De avond vordert en je beseft dat je verkeerde keuzes hebt gemaakt.

Vele uren later sta je in de Stathe. En daar is wederom de confrontatie. Vijf jongens van De
Wasmachine die nog verdacht scherp zijn om 3 uur. Wat een mooi stel, denk je bij jezelf. Je beseft je dat je eigenlijk bij hen wil horen.

Misschien komt de bus ooit nog wel weer langs.

SvdW