Het merinoschaap is geschoren te Veenendaal, zaterdag 18 september.

VV de merinos, een voetbalclub uit Veenendaal met als bijnaam de schapen.
Ik zie men al pijnzen, waar komt die bijnaam vandaan? Het wol komt niet zomaar uit de lucht vallen,
een van de bekendste schapenrassen ter wereld is het merinoschaap. Museum Veenendaal schrijft
op Facebook: “Het bronzen merinoschaap is daarom van onschatbare waarde binnen het historisch
erfgoed van Veenendaal.” Enfin wij studenten hebben weinig van doen met schapen.
Het was een gigantische tocht naar het dorp Veenendaal, het was koud, nat, een echte herfstdag. De
burgerrups werd gebruikt door sommige, anderen pakte de blikmobiel. De meeste waren op tijd,
Nick heeft nog een lesje klokkijken nodig ;). Odysseus kwam hier voor 1 ding en dat is 3 punten, in de
kleedkamer hing een ongedwongen sfeer, Tycho die Ingmar nog wat bemoedigde woorden insprak:
‘’Je zat er niet lekker in hè donderdag’’. Gelukkig was het geen donderdag maar een zaterdag, de
mannen begonnen in de regen aan de warming up, het afwerken liep soepel; er gingen goals vallen.
Opstelling v.l.n.r: Erik, Otto Nick Ys Didier, Willem Juul Mauro, Lukas Jan(de verloren zoon) Ingmar
Bank werd gecomplementeerd v.l.n.r: Matthieu Niels Dennis Jochem
De tegenstander stond met brokken ervaring op het veld, op rechtsback stond Frank van der Struijk,
en in de spits stond platje, aka kale bats, aka kale knikker, aka opa.
Het is goed dat de spullen zo goed geregeld worden deze maand, want wat hadden we de ballen
nodig. De merinos was vergeten dat een opgepompte bal nodig is voor een pot voetbal, dus leverde
wij die maar aan. De scheids kwam er ook achter dat het wellicht handig is om een neutrale kleur te
hebben in het veld, dus dit deed hij na 2 minuten, op Balotelli achtige wijze werd het hesje
aangetrokken.
Odysseus begon slecht, de schapen konden hun wol mooi laten staan. Na een kwartier kwam er
gigantische zaag op Juul, ze hadden in de wandelgangen gehoord dat deze man de zeven
heuvelenloop ging lopen. Dit konden ze niet laten gebeuren, maar zij weten niet dat Juul gemaakt is
van staal. De scheids floot, iedereen verwachtte een kaart, maar het vermoeden is dat hij deze was
vergeten in de 1e helft. Ody had deze week nog hard getraind op de zo bekende ‘teruggetrokken
voorzet’, ik denk dat het poolen dit allemaal heeft doen vergeten. In plaats van de bal over de grond
voor te zetten, serveerde we de ballen van de zijkant door de lucht. Jan kan veel maar koppen is niet
zijn specialiteit. Cas en Siets vraten zich op met het aanschouwen van dit fenomeen, De merino’s
tactiek was duidelijk kick and rush, kale bats zoeken via de lucht, verlengen, en mensen erachter
lopen. Dit gebeurde in minuut 40, er werd een lange bal gespeelt en kale bats deed een fake kopbal,
de bal schoot door en Ys verslikte zich in de bal en er werd gescoord. De aankomende thee ging niet
lekker smaken.
Het was rust, als verslaggever trok ik samen met Michael de kantine in, we hoorden vanuit de
kantine een donderspeech gegeven worden door Cas en Siets. De mannen werden op scherp gezet.
We zagen vanuit de kantine heren dos swingend beginnen in de tweede helft, al vroeg maakte
Mauro de 1-1 na goed terugtrekken van Ingmar. Toen speelde de blaas op en moest ik de wc
opzoeken, een heerlijk warme sensatie gutste uit mijn blaas, een werkelijk geniet momentje. Op dat
moment had Lukas heel andere plannen, hij besloot de bal in het goal te rammen. Van horen zeggen
was het wederom een actie vanaf de rechterflank, een teruggetrokken voorzet van de verloren zoon,

die koeltjes werd afgemaakt. Odyseus stond 1-2 voor, de tondeuse scheerde in volle glorie. Kort erna
kreeg Mauro nog een grote kans op de 1-3 deze werd knap gepakt door de keeper.
Toen werd er gebruikt gemaakt van de verse krachten om de 3 punten over de streep te trekken,
Niels werd ingebracht voor Juul en Dennis mocht aan treden voor Jan.
Niels werd niet kort daarna lam gedraaid door Frankie van der Struijk, een ware specialist.
De merino’s leek gebroken, ze konden geen vuist meer maken. Een afstandsschot van Dennis deed
de bank nog een enkele keer opveren. In minuut 88 ontstond er nog een chaos situatie, de bal bleef
hangen na een voorzet, die Otto uiteindelijk weg poeierde. De 3 punten waren binnen.
Later op de avond begon het echte spektakel, want de odyband stond op het programma in de
walden, ware rocksterren. In de wandelgangen heb ik gehoord dat het een spektakel was. Aan de
beelden te zien klopte dit als een bus. Met spijt heb ik dit gemist. Enfin, het was een geslaagd
weekend, we kunnen weer naar boven kijken.