11 tegen 11, een ronde bal en twee toegewijde assistenten. Nigel vond het genoeg reden om de wedstrijd te starten en zo geschiedde. Ody startte sterk aan de wedstrijd en stond goed georganiseerd. Fraai combinatie voetbal leidde tot veel ruimte op de linkervleugel. Lukas kreeg tweemaal een enorme kans, maar het vizier stond nog niet op scherp. Een aantal minuten later weer een kans. Dennis die oploopt en voorgeeft op Lukas, nu is het wel raak. De vlag gaat omhoog. Maar waar assistent Ys een goede samenwerking had met Nigel, achtte Nigel de assistent van tegenstander minder bekwaam en het appèl voor buitenspel werd weggewoven: 1-0
Erop en erover zou je denken... De Meern ging echter hoger druk zetten en daar hadden de mannen moeite mee. Veel slordig balverlies en het wilde niet lukken om goed onder de druk uit te voetballen. De Meern werd sterker, maar verdedigend stond het goed en echt grote kansen kregen ze niet. Daar was dan toch die Ali, Siets had het nog zo gezegd... Hij was zowel Philip als Mauro te slim af en werd neergehaald. Angst voor een penalty, maar onze vriend Nigel legt hem keurig op de rand zestien, goeie jongen. Lastige vrije trap, rebound, 1- 1. Ga ik niet te veel woorden aan vuil maken. Vervolgens analyserend richting de kleedkamer, wat gaat er mis en wat kan er beter.
Wij kunnen veel beter voetballen en er zijn nog 45 minuten te spelen, niks aan de hand. Na een motiverende speech van Cas, gingen de heren vol goede moed de tweede helft in. De heren lieten zien waar ze toe in staat zijn: goed combinatievoetbal. Er werd vrijuit gecombineerd en dit leidde tot een lage voorzet van Lukas die werd ingeschoten door de inmiddels befaamde zanger Mauro Edel: 2-1. En een kannetje eerste goal, toch lekker. Vanaf toen ging het lopen. Leon was playing strong and effective and was rewarded with a goal. He was sharp when the keeper played the ball too far from the defender and finished cold-blooded, 3-1. More Argentinian songs in the dressing room next week. Vervolgens een corner. Die variant; hij moet toch een keer gaan lukken. Het zat er dichtbij. De eerste overstap, de tweede overstap van Mauro, precies goed. Het schot van Philip ook goed, de gehele bank stond al bijna in het veld om te juichen. Maar de keeper gunde het de heren niet; een prachtige redding moet gezegd worden. Hij gaat een keer vallen mannen, geduld...
De Meern was het kwijt en dat waren de verdiensten van Ody. Op een afzwaaier na, werd er geen kans weggegeven, Nick had het goed staan. Kansen kwamen en Mauro werd 1 op 1 gezet. Hij vond één goal genoeg en ging voor de assist. Hij wachtte op Lukas, die hem vervolgens binnenschoof, 4-1. De wissels kwamen verspreid over de tweede helft binnen de lijnen en brachten nog meer voetbal in de ploeg. Mickey op de rechterflank, die bij de eerste actie zichzelf nog inhaalde en een tientje zag liggen op het veld, gaf vervolgens een mooie assist. Een goal die een grote glimlach bracht op de gezichten van de trainers. Actie Mickey, terugtrekbal en Riis die als een geroutineerde spits de bal in de verre hoek weglegt. Klasse! Een les voor Nigel: onderschat ze niet die roodharigen...
Conclusie: 5-1, eerste helft matig, tweede helft echt goed en effectief gevoetbald. Trainers tevreden en Gerard Joling werd luidkeels meegezongen in kleedkamer 26. Er werd genoten van de nodige kannetjes in de kantine. Toch fijn zo’n 80/20 lijst, die mag vaker geüpdatet worden.
Opvallende spelers: zoals al eerder genoemd Leon en statistisch gezien Lukas met 2 goals en een assist. Maar een ode aan onze Arnonus. De kuitenbijter op de linksback kleunde letterlijk overal in en verloor geen duel. Daarnaast ook voetballend nog eens ijzersterk gespeeld, man of the match!
Nog 10 wedstrijden, 10 finales. Die kampioenskriebels worden met de week meer. Maar er moet hard gewerkt worden mannen. Om te beginnen volgende week tegen de Wijkers, een
