Competitie
1e klasse B
Datum
25 maart 2023 12:30
Scheidsrechter
A. Boutkourt
Accommodatie
Sportpark Olympos
Uppsalalaan 3
3584CT
UTRECHT
tel. 030-2534471
Zaterdag 25 maart is de 84ste dag van het jaar volgens gregoriaanse kalender. Na deze dag volgen er nog 281 dagen in 2023, maar belangrijker is dat er nog maar 63 dagen in het voetbalseizoen over zijn. Hierbij zijn natuurlijk de play-offs niet meegerekend, want Ody Dos heeft ambitie. De ambitie om aan het einde van het seizoen met de gouden trofee en het goud gekleurde bier in de handen te staan. Om dit te kunnen bereiken is het belangrijk om te luisteren naar de man die dit team naar de hoogste trede gaat brengen* en natuurlijk is het ook belangrijk om naar Cas te luisteren (hij heeft af en toe nog wel wat nuttigs te melden namelijk). Zo ook was het dit keer raak en sprak Cas de gouden woorden: ‘’Geef geen onnodige corners weg’’. Daar later over meer.
Eerst wil ik namelijk terugblikken op de heenwedstrijd. Een wedstrijd die zowel binnen het veld als daarna in de kantine werd gewonnen door onze paarse goden, een wedstrijd waarin het paarse legioen een remontada maakten waarover de toekomstige kleinkinderen van Cas en Sietske nog vele bedverhalen zouden horen, een wedstrijd waarin onze eigen Jeroen Verhoeven een penaltie keerde, (Bij de oude club van Van Basten is het natuurlijk een penaltie i.p.v. een penalty) en zo ook was het een achteraf een wedstrijd wie het snelst een halve liter kon wegslurpen.
Terug naar het heden waar niet alleen de krijgers van Heren Dos de mooie winst nog in hun geheugen hebben, maar ook de scheidsrechter Abdel Boutkourt wist van onze kwaliteiten. Toen hij eenmaal het veld op liep zag hij zijn grote helden dan ook ineens voor hem staan. Een handtekening durfde hij nog net niet te vragen, maar wel vroeg hij lief aan zijn idolen of ze wat op het veld wilde ‘showen’. Het liefst een rainbow flick van zijn favoriete speler, maar helaas zat Ys op de bank…. De opstelling was namelijk als volgt v.a.n.v.v.r.n.l : Joram, De wat mindere Stagge, Thijmen, Aanvoerder, Arnon, Juul, De Bulldozer, Gijs, Slapko en tenslotte onze Lukas met een k.
En nadat Abdel met één hand voelde of de bal wel goed genoeg was opgepompt, kon de wedstrijd beginnen en tevens ook meteen weer eindigen voor de gevreesde aanvoerder van USV Elinkwijk, want de thermokledij beschermden de spieren blijkbaar toch niet goed genoeg. Echter begon de wedstrijd niet dramatisch voor de uitploeg, want na een onnodige corner, waar nog zo voor was gewaarschuwd, kwam de uitploeg op voorsprong. Abdel zijn oogjes werden waterig en hij wilde dan ook bijna van het veld aflopen, maar hij besloot te blijven te bidden voor een goede afloop voor zijn idolen. Het bidden hielp, want daar was ineens uit het niets Messias Juul Gorgels die de 1-1 binnenschoot en de het paarse legioen weer kleur gaf. Meneer Boutkourt kon het niet geloven; Een doelpunt van Ody Dos!! En hij kon dan maar ook niet stoppen met praten over hoe de Messias had gescoord. Onze aanvoerder werd een beetje jaloers op dat Abdel zo bezig was met het neefje van Kaj Gorgels en wilde graag ook laten zien wat hij in petto had. Dus hij pakte de bal en rende simpel gezegd het hele veld over en als een echte aanvoerder hoefde hij niet eens zelf de 2-1 te scoren. Maar toen knakte er iets in onze grote vriend de scheidsrechter. Hij dacht dat die Ody-Elinkwijk aan het fluiten was, maar hij zag ineens Messi over het veld rennen. Dit kwam zoals wel meer dingen bij hem wat later binnen. Hij baalde als een stekker, want Messi speelde niet voor zijn grote helden. Hierdoor werd hij verdrietig en moest er na twee doelpunten, die hem allebei waren voorbij gegaan door de emotie, gefloten worden voor de rust met een stand van 3-2.
Nadat alle voetbalclichés in de rust benoemt waren, gingen de paarse krijgers weer naar buiten met een versterking; Ys was erin gekomen voor de nog niet helemaal fitte Thijmen. Ody nam meteen vanaf het begin initiatief zoals een echte kampioen dat zou doen en dat werd dan ook beloont met een extra doelpuntje. De scheidsrechter was ondertussen al weer helemaal opgeleefd, omdat zijn favoriete speler er eindelijk in was gezet. Uit vreugde gaf hij een gele kaart aan de tegenstander zonder reden. Zijn dag was pas helemaal geslaagd door alle fantastische haringen die hij had gezien.
De paarse locomotief denderde door en zo kwam er na de 5-2 ook de verdiende 6-2. Na het fluitsignaal was het tijd voor een klein voorproefje van hoe de kleur goud smaakt, want over 63 dagen staan wij met de gouden beker in onze handen.
Dhr. O.M. Stagge*
