Gaat Hornbach 4 dan echt haar droom waarmaken?

Het was 2 april, 2022; ijskoud, sommigen zouden de dag bestempelen als grillig. Er stond een wedstrijd op de planning, en niet zo maar eentje; Rivierwijkers tegen Hornbach 4, een wedstrijd om de koppositie over te nemen (FZO wordt toch wel uit de competitie gegooid). De punten moesten gepakt worden, vertrouwen was er niet veel. Desondanks moest en zou het sterrenensemble onder leiding van Jack a.k.a Yasminini de wedstrijd bij de figuurlijke ballen pakken. Werden deze figuurlijke ballen, echter, omgezet naar letterlijke ballen in de goal?

De Hornbach 4-selectie bestond maar liefst uit 14 spelers. Genoeg wissels zou je zeggen, maar het verleden heeft ons geleerd ons niet rijk te rekenen met een dergelijk aantal. De basis-elf luidde als volgt: op het doel stond maar natuurlijk Martijn; de backs waren Maarten (drie rechtsbacks op de bank joegen voor zijn basisplaats) en Freek; centraal stond het ijzersterke duo Ko en Eef; het middenveld bestond uit Dyl’n, Thomas en op 10 Emiel (Absentie van Daan; moest zo nodig even gaan vliegeren in Colombia); onze spitta en eveneens aanvoerder was Esra, die werd geflankeerd door vedettes Michiel en Thijs. Kon dit elftal met enigszins geïmproviseerd middenveld de wedstrijd naar zich toe trekken?

Vanaf moment één leek de wedstrijd tactisch gewonnen door Hornbach 4. Rivierwijkers, wanneer aan de bal, speelde voornamelijk de lange bal en met een spaarzame counter stichtte Hornbach 4 wat gevaar. Naarmate de wedstrijd vorderde kwam er meer een veldoverwicht voor Hornbach 4. De nummer 10 van Rivierwijkers probeerde op dat moment de nummer 10 van Hornbach 4 van zijn à propos brengen. ‘Yo vriend, die oorbel hè, das wel gevaarlijk man. Kijk maar uit’, waarop De Heer gewiekst reageerde ‘bro dat heet fashion’. Het was niet de nummer 10 van Hornbach, maar de nummer 10 van Rivierwijkers die van zijn stuk werd gebracht. Die zagen we de rest van de wedstrijd natuurlijk niet meer terug. Een vlugge combinatie door het midden met een prachtige steekpass van Esra stelde Thijs in staat met een werkelijk vlammend schot de 1-0 te maken. Voortreffelijk fluitwerk van de scheids overrulede het incompetente vlagwerk van de grensrechter. Het doelpunt bleef staan. Deze verdiende voorsprong werd tot de rust behouden.

De tweede helft begon met een tactische omzetting. Freek verhuisde door naar het middenveld, Koole verving hem op de linksback positie. Rivierwijkers had veel de bal, maar echt gevaarlijk werd het niet. Martijn had nog enkele goede saves, en joeg de nummer 10 van Rivierwijkers een paar keer mooi op de kast. Hornbach 4 stichtte deze helft veel gevaar uit vlugge counters. Gescoord werd er enige tijd niet, totdat Esra op aangeven van Freek een perfect uitgemeten corner het doel in liep. Dat hoogtepunt van Esra werd al gauw opgevolgd door een dieptepunt van Esra. Een niet te missen kans bleek toch te missen, de ‘can of the match’ voor Esra als gevolg. Na nog 20 minuten zwoegen, het prachtig dichthouden achterin en af en toe nog wat gevaar stichten eindigde deze ijskoude topper in een verdiende 2-0. Met een heerlijk gevoel kon het elftal (Emiel niet, die moest zo nodig weer eens een vaag feest in een gekraakt pand bezoeken) het gala bijwonen. Op naar het kampioenschap!!

Registreren Waarom registreren