Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Strijdbaar Ody hervindt de weg naar boven in onvervalste stadsderby

Strijdbaar Ody hervindt de weg naar boven in onvervalste stadsderby

Odysseus '91 VR5

2 - 1

Hercules VR5

Competitie

4e klasse E

Datum

11 december 2021 14:45

Scheidsrechter

L. Boucher

Accommodatie

Sportpark Olympos
Uppsalalaan 3
3584CT
UTRECHT
tel. 030-2534471

Zaterdag 11 december 2021, de datum die al maanden rood omcirkeld stond in de agenda van alle 4+1’ers. De dag van dé wedstrijd die vorig jaar november al had moeten plaatsvinden, maar toen vanwege de coronamaatregelen werd uitgesteld. Hét affiche dat een stormloop van supporters teweeg zou brengen: Odysseus Dames 5 tegen Hercules Dames 5. De onvervalste kraker.

Na maanden van afwachten en spanning was het nu dan eindelijk zover. Het langverwachte weerzien met onze oude teamgenoten, die – na jaren van trouwe 4+1 dienst – twee jaar geleden noodgedwongen de overstap moesten maken van de Uithof naar Voordorp. Niet raar dat deze wedstrijd hét onderwerp van gesprek was de afgelopen weken. Wie zou er winnen, wie was er beter? Met een kleine trainerswissel en een paar nieuwe aanwinsten was Ody vol goede moed aan het seizoen begonnen. Voorzichtige overwinningen bouwden zich met de week uit tot indrukwekkende monsterscores, waarbij vooral Tinder “Kracht” de Waal zich ontfermde over het opvangen van het gemis van Vero “snelheid” Dorr als onvervalste doelpuntenmachine. Met negen punten uit drie wedstrijden zag het er dan ook rooskleurig uit voor het team van Appels, Bots en Jungen. Totdat de tegenstanders daar als vanouds een stokje voor begonnen te steken. Zo is de afgelopen weken de ene na de andere wedstrijd verplaatst om Ody uit haar spel te krijgen en wanneer er dan een inhaalwedstrijd op het programma stond, mochten de paarse dames ineens tegen het twee klassen hoger spelende Dames 1 aantreden. In Benschop besloten ze zelfs de hulp van Sinterklaas en zijn Pieten in te schakelen. Een slimme zet.

Maar vandaag geen tijd voor excuses. Vandaag moesten er punten worden gepakt, drie stuks. Waar als zoveelste domper een Match of the Day aanvraag helaas werd afgeslagen, was de boodschap duidelijk: we moesten zelf maar voor spektakel zorgen. Lange tijd was het nog spannend; gaat ie wel door of toch niet? Maar na een hele hoop gelobby van het trainerstrio zag ook het Ody bestuur in dat deze wedstrijd kosten wat kost door moest gaan. Op het hoofdveld. Rond de klok van drie. Hét moment waarop je normaliter Dames 1 – of een team van dat kaliber – op de prestigieuze kunstgrasmat aan de Uppsalalaan verwacht. De vergelijking is snel gemaakt.

Waar Hercu zich eerder deze week met een vroege training vóór zonsopgang voorbereidde op de wedstrijd, deed Ody dit pas op de vrijdagmiddag. Een extra training werd ingelast zodat de dames met zware spieren de wedstrijd in konden gaan. Dat schijnt soms te helpen. Het devies voor de vrijdagavond was eveneens helder: geen alcohol en op tijd naar bed. Trainer Koen zou bij iedereen rond de klok van 10 telefonisch checken of ze al in bed lagen. Velen gaven hieraan gehoor, maar een enkeling (Jet, Mick en Tonki) durfde het aan meerdere glazen alcohol te nuttigen en hier ook nog eens uitgebreid verslag van te doen op Snapchat. Schaamteloos.

Zaterdag was het dan eindelijk zover en de koppies waren gespannen. Vooral Lukas, die enkel twee weken geleden uit bij EDO zijn eerste wedstrijd van het seizoen coachte, was uit op sportieve revanche. Aangezien Koen eerst zelf een wedstrijd had en later zou aansluiten en Ivo een weekend de bloemetjes aan het buiten zetten was, was onze motiverende fanatiekeling dit keer de eindverantwoordelijke. Logisch dat hij zich zodoende niet met randzaken (lees: Instagram) wilde bezighouden maar full focus op de wedstrijd had. Gelukkig bood Alex zich aan voor deze eervolle taak en dit bleek een gouden greep. Met een onvervalst oog voor detail en vergaande professionaliteit werd deze bijzondere dag vastgelegd middels indrukwekkende actiebeelden en intieme inkijkjes langs de lijn*. Het lukte Alex om erg dicht bij het team en de emotie te komen. Prachtig om te zien.

Na een korte verzameling bij de blokhut – wat enkel leuk en handig bleek te zijn – vertrok de gehele groep gezamenlijk richting de kleedkamer. Zodra de bekende beats van Lovely Body en On My Mind door de muren heen klonken werd het al snel duidelijk welk team zich in de aangrenzende kleedkamer bevond. Zodoende schalde binnen no-time ook bij ons Lovely Body over de boxen en was de psychologische oorlogsvoering begonnen.

Na een uitgebreide warming-up waarbij kaskraker Als we gaan dan gaan we met z’n allen op repeat stond, was het dan echt tijd. Om 14.45 uur stipt werd er afgetrapt. Na een korte openingsfase, waarin door beide ploegen voorzichtig werd afgetast, was het de thuisploeg die langzaam het heft in handen nam. Op het middenveld werd er goed getikt en op de linkerflank was het Jet die een paar keer vol gas gaf richting de achterlijn. Ody’s drang naar voren resulteerde vervolgens in meerdere corners waaruit het eerste gevaar werd gesticht. Zo werd Micky’s intikker van dichtbij nog door de keeper gepareerd (het bleek uiteindelijk ook buitenspel te zijn) en kwam Tinder net niet lekker uit waardoor haar kopbal kracht miste. Maar Ody drong aan en even later ging Bek er vandoor na een steekpass van Ans. Met een kapbeweging met links was de weg naar de goal vrij en plaatste de Aanvoerder Derde Helft de bal tegen de touwen: 1-0. Met deze voorsprong in handen zakte Ody wat in en kreeg Hercules meer balbezit. Emma werd getest en tikte met een onvervalste zweefduik de bal uit de linkerhoek. Ody was gewaarschuwd, maar kon helaas niet voorkomen dat een indraaiend zondagsschot vanaf de zijlijn in de goal belandde. Met de koppies omhoog ging Ody vervolgens opnieuw op zoek naar de voorsprong. Tinder was met een 1-op-1 kans dichtbij maar wist helaas niet haar zestiende treffer van het seizoen te maken. De scheids floot voor de rust en met de theekan onder de arm werd de weg naar de kleedkamer opgezocht.

Een ouderwetse peptalk van Lukas in de rust deed de dames goed. De kernboodschap liet zich samenvatten in “we werken allemaal ontzettend hard” en “laten we het compact houden”. Check. Met wat wijzigingen begon Ody daarna opnieuw sterk en vol vertrouwen aan de tweede helft. Met Esther binnen de lijnen resulteerde de ene na de andere corner in een grote kans, maar helaas nog zonder succes. Lang zou dit echter niet meer duren. Waar Hannah eerst een vrije schietkans een meter naast de goal plaatste, was het bij haar volgende kans wel raak. Een perfecte corner van Esther belandde voor haar rechter en vervolgens voorbij de keeper in de linkerhoek: 2-1. Met de verdiende voorsprong op zak besloot Ody in de voorhoede verse Kracht en Techniek in te brengen en was het strijdplan duidelijk. Echter, net als in de eerste helft eiste de vermoeidheid zijn tol en zakte de thuisploeg steeds meer in. Terwijl het langzaam begon te schemeren en de lampen bij Olympos uiteraard niet aangingen, was het Hercu dat zich steeds meer richting het doel van Emma begaf. Ody kwam er nog een enkele keer uit met een counter, maar miste in de eindpass de scherpte en het geluk om er nog een derde goal bij te prikken. Hercu wist echter ook geen potten meer te breken en Fenna zorgde er achterin hoogstpersoonlijk voor dat de gelijkmaker werd voorkomen. Na 90 minuten werd er afgefloten en schoten zowaar de lampen aan. Vanaf de dug-out klonk een gejuich alsof de Champions League was gewonnen en vanaf het dak van diezelfde dug-out was het Alex die de vreugde bij het team op de gevoelige plaat vastlegde. Met een fles Jäger, een paar lauwe Brouwers, een zak Tony Chocolonely en een discolamp gebouwd van fietslichtjes werd daarna bij de picknicktafels nog even een klein feestje gevierd. Drie punten in de tas, de eerste derby gewonnen en  met een goed gevoel de winterstop in: wat wil de paarse supporter nog meer?

En zo komt er een eind aan de eerste seizoenshelft, waarin er enkel 6 wedstrijden werden gespeeld. Vier keer gewonnen, twee keer verloren. Een resultaat waar Ody Dames 4+1/5 zeker trots op mag zijn. Moge dit een voorbode zijn voor de rest van het seizoen, voor de resterende twaalf finales die dit team nog mag spelen. Kampioenskoorts? Een beetje. Wie weet waar dit gaat eindigen … Dames 5, beloon jezelf!

 

*Nieuwsgierig geworden? Volg @odydames5 voor de laatste nieuwtjes en mooiste reportages!


CB




Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!