Odysseus Heren 3 - SCH ’44 Heren 3

Het was een ernstig zonnige morgen voor een dag die uiteindelijk zeiknat geregend zou worden. De mannen van Heren 3 kwamen dus ook goedgehumeurd aan op het hoofdveld van de vereniging. Tijdens de warming-up werd en nog af en toe geschreeuwd naar de blokhut, omdat er nummertjes uit de jaren 60 of Amsterdamse volkslieden tussen de gewenste technootjes door kwamen. Nu dat ook was verholpen kon de dag vast niet meer stuk. De selectie was wederom geteisterd door blessures, quarantainisten en mensen die zo nodig wereldnieuws moesten verkondigen. Op het doel mocht aanvangen de teruggekeerde Smeer, die weer in de armen was gesloten. Achterin moesten Sil, Mauro, Rick en Kevin de doelpunten tegenhouden. Op het middenveld begonnen Tim, Nils en Dylan. En in de voorhoede van Joren, Kosja en Ivo. Op de bank Arie, Ilias van H2 en ons penningmeester Jesse van H1. Deze week kregen de mannen het prachtige nieuws dat er hoogstwaarschijnlijk een trainer is aangetrokken. Frank Spakman, oud H3, heeft gekozen om deze arme zieltjes onder zijn hoede te gaan nemen. Hierdoor stonden langs de lijn 3 trainers sterk Lars, Thomas en Frank. Er liep ook nog ergens een brulaap rond.

De wedstrijd begon wat onwennig. De mannen uit Harmelen hadden het op de lange bal gemunt, welke telkens gevaarlijk achter de laatste linie geplant werd. Na een kwartier was dit snel opgelost door sterke coaching, omdat Sil wat extra meters nam en alle kopduels kon winnen. Al snel werd duidelijk dat er dominant gevoetbald kon worden. Heren 3 probeerde volgens de Hollandse school, met veel loopacties, de verdediging te ontwrichten. Dit lukte niet door af en toe slordig balverlies in de laatste 30 meters van het veld. De laatste 10 minuten van de eerste helft werden omschreven als: ‘Gewoon een beetje kak’. Een oppepper in de rust was zeker niet ongewenst.

Lars kruipt met zijn ploeg van de dug-out richting de cornervlag, ‘omdat hij niet wil dat de tegenstander meeluistert’. De tegenstanders kijken met een schuin oog naar wat wij aan het doen zijn, maar letten vooral op hun thee terwijl ze verheugen op bier. De tactiek wordt nog eens doorgesproken om iedereen bewust te maken van de taken. Jesse gaat er in komen voor Rick om het aanvallend nog even wat gevaarlijker te maken.

In de tweede helft worden veel slordigheden weggepoetst. Er worden meer kansen gecreëerd door onze paarshemden. Je hoort aspirant-coach Frank zelfs zeggen na de zoveelste onderschepte lange bal: ‘Zij kunnen echt niks’. En zo was het. Een aantal corners zijn al voorbij gevlogen tot er een mooie komt. Kosja draait vanaf de hoek de bal gevaarlijk richting tweede paal. De keeper van SCH probeert de bal weg te meppen, maar faalt. Ivo staat klaar om zijn wedstrijd glans te geven en tikt hem binnen. ‘Nog maar 2 voor een any’ hoor je hem denken. Het staat 1-0 en er heerst het gevoel dat de ban is gebroken. Nu gaan we er overheen lopen. Niks is minder waar, want na een slordigheid achterin kunnen ze 5 minuten later alweer gelijk maken. Desalniettemin gaan we verder waar we gebleven zijn. Over meerdere schijven worden kansen gecreëerd en Jesse laat zien waarom hij in H1 speelt. Vaak komt de bal prachtig ingedraaid buiten bereik van de keeper, waardoor grote kop- en schietkansen ontstaan. Het mocht echter niet baten. H3 gaat hier onverdiend niet 3 punten pakken en moet het met een schamel puntje doen. Het blijft wachten op die eerste overwinning in de competitie.

In de avond wacht er een schamele opkomst bij misschien wel de enige activiteit van de eerste seizoenshelft: de Bierdropping. Trainert Lars weet wel hoe hij zich op straat moet bezatten en ook Joren kan op het laatste moment nog de kans krijgen om zich voor schut te zetten in een bos. Het heuze kannetjesklassement is ook gepubliceerd, waardoor ik lees dat ik net onder een kannetje kan uitkomen door dit veel te lange en matige stuk literatuur op te brengen voor de deadline.