"Oké dames, het is lekker weer!"

Zaterdagochtend 26 september. Een prima tijdstip en heerlijk weer; twee ingrediënten die de wedstrijd alleen maar ten goede kunnen komen. Lowie's dag kon in ieder geval niet meer stuk, het was tenslotte lekker weer.

Na een goede warming-up, door de oefeningen én door de zon (het was tenslotte lekker weer), kon de wedstrijd beginnen. Met 10 bloed fanatieke veldspelers, 1 gigantisch stoere en goede (!) keepster en 4 topfitte wissels was deze wedstrijd bij aanvang eigenlijk stiekem al een beetje gewonnen. Toch waren de eerste 20 minuten spannend. Ik kan mij voorstellen dat Tank op sommige momenten met zwetende oksels in dat gigantische doel heeft gestaan, was het niet van de spanning dan wel van de zon (het was tenslotte lekker weer). Gelukkig wist onze ijzersterke verdediging te voorkomen dat Voorwaarts onze Tank om haar oren schoot. Zij hadden geen schein van kans. Wij wel! Na de bevestiging dat onze verdediging als een muur het doel stond te verdedigen, wisten zowel Jamila als Cleo een balletje door de niet-ijzersterke verdediging van Voorwaarts heen te spelen, rechtstreeks het doel in. Dat is lekker zeg! 2-0 in de eerste helft, met nog 60 minuten te spelen!

2-0 in de eerste helft leek nog niet genoeg. Terwijl Judith in haar ooghoeken Romi al zag vertrekken, zag zij haar kans schoon om een vies mooi steekballetje te geven waar Romi als een of andere turbo achteraan sprintte. En zoals geoefend op de training, stond er binnen no-time iemand bij de eerste paal, iemand bij de tweede paal en iemand bij de 16. De voorzet van Romi kon alleen maar in de voeten van een Paars hart belanden, en zo geschiedde de 3-0. Helaas wilde Pau onze Tank dusdanig beschermen van rondvliegende ballen, dat ze besloot de bal in de 16 met haar handen van richting te veranderen. De scheids, die het echt zelf wel goed heeft gezien, besloot een (terechte) penalty te geven. Tank moest eventjes haar plakkerige okseltjes uit de mouwen steken maar helaas zonder resultaat. Maakt niet uit, het is tenslotte lekker weer! Met 3-1 gingen we de rust in.

Hoewel we niet lang hebben kunnen rusten (vw. een ongeduldige scheids), was de rust genoeg om even van het lekkere weer te kunnen genieten en het een en ander te bespreken met betrekking tot de kop van de cirkel. We stonden namelijk vaak met onze eigen verdediging op de kop van de cirkel, maar volgens Lowie kon dat bij deze tegenstander wel. Sacha voelde zich echter niet zo op haar gemak zo hoog in het veld, waardoor ze besloot eventjes subtiel door haar enkel te gaan, zonder ook maar een Voorwaartse verdediger in de buurt te hebben gezien. Kan gebeuren Sas (het is tenslotte lekker weer) maar dit soort geintjes moet je niet vaker uithalen. We need you!

Naast Sas was ook Nienke onmisbaar deze wedstrijd. Wát een heerlijke, natmakende steekballetjes wist zij te geven op deze zonnige dag. Iedere bal was perféct getimed en geplaatst, zowel voor links als voor rechts. Helaas wist de aanval niet van iedere bal gebruik te maken, hoewel het vaak niet veel scheelde, maar gelukkig wist Ans in de 90e minuut toch nog een balletje langs te keeper in het net te schieten, waarna het eindsignaal klonk.

(dames)4-1!!! Ik ruik het kampioenschap al en ik zie die 'plaate kaar' in de verte al aankomen. Maar Hanna, daarvoor zou jij toch echt nog wat harder moeten roepen want ik hoor je niet, ookal riep je het echt al heel hard, maar echt al heel hard...