Cookie beleid Odysseus'91

De website van Odysseus'91 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Odysseus '91 2 - Montfoort 4

Odysseus '91 2 - Montfoort 4

Odysseus '91 2

2 - 2

Montfoort 4

4'
... (penalty)
17'
... (schot)

Competitie

Mannen Zaterdag reserve 2, 3e klasse G

Datum

10 oktober 2009 12:15

Accommodatie

Onbekend

Video wedstrijd


Zaterdag 10 oktober beloofde een mooie dag te worden. Niet alleen omdat op die dag Peter-Jan Rens en Tony Adams hun verjaardag vierden of omdat het precies 96 jaar geleden was dat het Panamakanaal geopend werd, maar vooral vanwege het affiche dat die ochtend op het prikbord aan de Uppsalalaan 3 prijkte: Ody 2 tegen Montfoort 2, een wedstrijd om je vingers bij op te eten. Ody had vorige week op basis van doelsaldo de koppositie gegrepen en moest nu bewijzen dat ze in dit stadion van de competitie met deze druk om zouden kunnen gaan. Montfoort, vernoemd naar de wielrenner die op 15 augustus jongstleden in Saint-Ghislain de titel won bij het Belgisch kampioenschap tijdrijden op de weg, had al aardig wat puntjes bijeengesnoept en was dus geen gemakkelijke kluif om te omzeilen.

 

Trainers Marco en Bake konden over een bijna voltallige selectie beschikken. Arjan was doorgeschoven naar het vlaggenschip, maar daar tegenover stond dat we wederom konden beschikken over Erik, Stefan en Sebas. Met zoveel voetbaltalent is het zelfs voor mensen- en voetbalkenners Marco en Bake geen eenvoudige som om een opstelling te fabriceren, maar zij illusioneerden de volgende elf namen uit de hoge hoed: Sonny – Steven, Tom, Jan, Paul – Floor, Erik, David, Daan – Stefan, Tomek. Dit betekende dat Tim, Dirk, Sebas en Peter, die beter denkt als ‘ie fit is, hun zitvlees mochten warmen aan het houtwerk in de Ody dug-out.

 

Maar Ody begon, wellicht door de ietwat gezapige warming-up, erg matig aan de wedstrijd. Zo kwam het dan ook dat Ody na een kleine tien minuten voor het eerst deze competitie tegen een achterstand aankeek. Een diepe crossbal werd niet goed verwerkt door Steven, en na zijn lichte overtreding ging de Montfoorter gretig naar de grond. De scheidsrechter kon weinig anders doen dan de bal op de stip leggen, en deed dat dan ook. De penalty-specialist wist daar wel raad mee; 0-1. Niet veel later kan David niet veel anders doen dan een doorgebroken speler vastpakken. De vrije trap werd strak ingeschoten en Sjonnie, die met zijn hoofd nog bij Handyman 64 zat, de dvd die hij gisterenavond bij de videotheek gehuurd had, moest de bal lossen en een attente Montfoortenees gleed de 0-2 tegen de touwen en bracht zo Ody in een lastig laminaat.

 

God zag dat het niet goed was, en besloot een stortbui neer te laden dalen over Olympos. Met deze regen verdween de camera van het toneel, maar ook de slapheid aan Ody-kant. Niet veel later brak Floor over links door en die wist bij de tweede paal de attente Tomek te bereiken, die zijn eerste competitietreffer mocht laten aantekenen. Voor de rest gebeurde niet veel bijzonders de eerste helft, of dat ben ik vergeten, dus ga ik verder naar het tweede bedrijf.

 

De tweede helft ging Ody fanatiek op zoek naar de gelijkmaker. Stefan was kort na rust bijna trefzeker, maar zijn inzet teisterde de buitenkant van het aluminium. Bij de totstandkoming van de gelijkmaker werden we letterlijk een handje geholpen door een Montfoordiaanse verdediger, die met kilometers ruimte besloot de bal met de hand de eigen zestien uit te slaan. Pienantie! De koud ingevallen Dicentrarchus Labrax draait voor dit soort kunstjes zijn hand niet in het vuur en deed bij zijn eerste balcontact waar Rene van Rijswijk zo’n 300 wedstrijden voor nodig had: een doelpunt maken.

 

De Montfoortsen leken rijp voor de slacht, want de keren dat de Montfoordenaars in de tweede helft over de middellijn zijn geweest waren op één vinger te tellen. Bovendien had invaller Tim een Montfoordier zo lang lopen jennen en sarren, dat deze hem uit pure wanhoop maar een klap verkocht en op een rode prent getrakteerd werd. Maar ook tegen tien man had Ody, zoals wel vaker deze competitie, het vizier niet op scherp staan en zo was het eerste puntverlies een feit.

 

Onnodig puntverlies, dat zeker, maar ook een wijze les en wellicht zet dit ons, na veel speculazen over de vraag of we in de winterstop al kampioen zouden zijn, weer met beide benen in onze schoenen. Aanstaande zaterdag wacht ons de wedstrijd tegen DHSC uit (Utrecht). Daar moeten we ons niet gek laten kisten, maar gewoon ons eigen spelletje spelen en niet vergeten de drie punten mee te nemen naar Olympos. Hup Ody!

Adios,

FH

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!