VVJ 2 - Odysseus '91 2

Het was een herfstachtige dag in den beginne. Met de dauw nog op het gras en de wind die hard door onze nog ietwat verwarde ‘zaterdag-ochtend-lekker-ballen’-coupe woei, was het prettig aantreden op het sportpark van onze Overvechtse voetbalvrienden. Na het altijd chaotische verzamelen en speculeren over het aantal kannetjes dat we naderhand meester zouden worden, was het omkleden weer een heerlijke opening van de ochtend. Stangata, Björn Borg, maar ook de immer fijne HEMA Sportswear boxershorts schoten aan mijn - nog met slaapzand gevulde - ogen voorbij; 10:15 uur verzamelen! Dat zijn toch geen tijden meer voor een student?! Anyhow, de wedstrijdfocus werd gevonden na een strakke warming-up van ons aller geestelijk leider dhr. T. Savenije, met als toetje nog wat afwerken om ontspannen aan de wedstrijd te beginnen.

11:30 uur: de clubscheidsrechter stopt nog snel even zijn geleende zwarte scheidsrechtertricot, over zijn pens heen, in z’n strak om zijn billen gespannen zwarte broekje. Fuuuuut, het fluitsignaal schelt door ieders oren. Publiek stond al joelend langs de kant, evenals onze fanclub die vandaag door mr. Beautiful en dhr. Sanders werd aangevoerd. Ook Cees was weer trouw van de partij om over zijn ‘kinderen’ te kunnen waken. Graag zou ik zeggen dat het een spetterende, overweldigende start was. Eerlijkheid gebied me echter te zeggen dat we moeite hadden om met ons florissante spel de mannen van VVJ te overrompelen. Ons heen en weer getik ging zo slecht nog niet, maar we slaagden er toch niet geweldig in ze meteen de kop in te drukken. Het heerlijke doelpunt van Stefan (7^e min.) – fraai ‘gecombineerd’ van Daan – was dan ook zeer welkom. Zo zie je, jagen werkt altijd! Nu de 0-1 aangetekend was, viel in ieder geval de door Marco opgelegde last al deels van onze schouders. Met één simpele opdracht waren we namelijk het veld ingestuurd: slim spelen, goed combineren, tempo hoog houden, mondje dicht, alles heel houden en bovenal de wedstrijd in de eerste helft beslissen! Met dit in het achterhoofd waren de doelpunten van Stefan (36^e min.) en Dirk (39^e min.) geen overbodige luxe. Tussendoor was de wedstrijd meer en meer verworden tot een schouwspel waar de fysieke strijd de show stal. Zelfs de gemoederen langs de kant liepen bij een enkeling hoog op. Als een beest schoot Bake heetgebakerd uit zijn slof, toen hij werd uitgescholden door de tegenpartij. Meteen had hij hiermee zijn visitekaartje afgegeven: “Niet fokke met Bake!”. De scheidsrechter reageerde hier op door hem uit de dug-out weg te sturen. Een nederige excuses maakte even later echter de onenigheid met de scheids weer goed.

Rust. Lekker. Hé, thee met suiker! Ook lekker. Eindelijk zinnig nu het geen 25°C meer is. Hmm, momentje voor jezelf. Sokken goed doen, broekje aanhalen, bammetje eten. Oh, echt heerlijk die Engelse thee melange. Op de achtergrond wat gekakel, maar het gaat langs me heen. Heerlijk die rust. Totdat daar een nachtegaalsstem met zangerig accent uit de verte klinkt. Iedereen wordt meteen stil en luistert aandachtig; zo hoort het. Het tactisch vernuft waarmee Marco ons ten strijde wilde laten trekken in de 2^e helft, werd stilzwijgend goedgekeurd door Bake – hij had zich eerder al genoeg laten horen. Het is misschien nog wat voorbarig om met vergelijkingen met Fred Rutten aan te komen, maar eerlijk is eerlijk, 12 punten uit 4 wedstrijden, 18 doelpunten voor en slechts 2 tegen is indrukwekkend; de man is goed bezig. Om nu al te spreken van een geniaal duo vind ik ook wat te ver gaan, maar blijf deze heren op de voet volgen! Ik voorspel u interessante prestaties dit seizoen!

De 2^e helft. Een moeizame start. Met de wind in je gezicht en een VVJ-er in je rug, was het veelal klappen vangen. Bikkelharde duels, maar tegelijkertijd sierlijk ontweken tackles. Waar blijven die doelpunten nou? Wie zorgt er voor een kroniek van onze wedstrijd? Kansen ten overvloede, dat wel, maar welke Messias verlost ons? Jawel hoor! De wisselspelers. Al heel snel toonden ze zich waardevol. Eerst scoorde David ‘Black Hawk Down’ aka ‘Apie’ Wenniger het 4^e doelpunt in de 69^e minuut! Oh nee, toch niet. Maar gelukkig benutte Floor zijn open kans in de 76^e minuut wél! Och nee, ook niet. Eerst was het Erik ‘Giet maar vol’ Pulles die de 0-4 op het scorebord wist te brengen (80^e min.) en pas nadat Floor de scheidsrechter duidelijk had gekregen dat hij oprecht zo heette, kon hij eindelijk in de 82^e minuut zijn eerste doelpunt erin leggen. Om een lang verhaal kort te maken: Tim besloot de wedstrijd in de 84^e minuut op 0-6, want hij had genoeg van al die gemiste kansen en de scheidsrechter blies ruim 5 minuten eerder af. Na de felicitaties van de fans in ontvangst te hebben genomen, galmde het welbekende ‘Ody-Ody-Ody-Odysseus’ weer onder de douches vandaan. De eerste pinten werden weer eigen gemaakt en (bij de meesten) gingen de schone Stangata, Björn Borg of immer fijne HEMA Sportswear weer aan.

P.R.

Registreren Waarom registreren