Heren 2 geeft zichzelf vrije weekenden

Op een herfstige zaterdagochtend begaf Odysseus Heren 2 zich richting VVZ ’49 voor de eerste bekerwedstrijd in de knock-out fase. Net buiten het bruisende centrum van “net-niet-‘t-Gooi” Soest lag een mooie, vers besproeide kunstgrasmat te wachten om bestormd te worden.

Maar zo mooi als het veld erbij lag, zo gehavend begonnen Marco’s mannen aan de wedstrijd. Het door blessures geteisterde team had slechts negen eigen spelers om in de basis op te stellen. Gelukkig stonden de heren van 3 paraat om Ody 2 te helpen, ware het niet dat hun spelerspassen zo kwijt waren als de autosleutels van trainer Rutgher. Odysseus begon daarom met negen man aan de aftrap en doorstond de eerste vijf minuten zo gelukkig zonder tegenslagen. Dat zelfs de geblesseerden onmisbaar zijn voor het team bleek uit het feit dat zij ondertussen de spelerspassen op hadden gehaald in Utrecht, zodat er na die eerste paar minuten weer elf man in het paars over het veld renden.

Rommelig en onwennig omschrijft het spel van Odysseus de eerste 20 minuten het beste. Met zoveel nieuwe spelers in de basis verliep het positiespel van The Purple nog niet vloeiend. Dit werd dan ook direct afgestraft door VVZ. Na 20 minuten stond er al 2-0 op het scorebord, in het nadeel van Odysseus. Pas daarna herpakte Ody zich enigszins en verschenen hier en daar kansjes. Vlak voor rust maakte Paulus de aansluitingstreffer met het hoofd. Tegelijkertijd strompelde Lukoki het veld af om zich met tegenzin bij de grote groep van geblesseerden te voegen.

In de rust heerste een grafstemming in de kleedkamer. Odysseus realiseerde zich dat er meer in zat, zeker ook gezien de bedroevende prestaties van VVZ in de competitie (op de laatste plaats met slechts drie punten uit zes wedstrijden). Maar het met vlagen goede spel van de laatste 20 minuten van de eerste helft gaf trainer Marco hoop. Bovendien bracht een frisse Castor naast Paul Roumen in de voorste linie nieuwe mogelijkheden. En met die gedachte werd er door Roumen twee minuten na de rust direct de gelijkmaker gescoord voor Odysseus 2. Het spel nu dominerend kwam Odysseus zelfs op een voorsprong dankzij een goal van de aanwinst van Heren 3 Castor.

Maar het winnen van deze wedstrijd zou betekenen dat we door moesten spelen in de beker. En dat terwijl er zo werd gesmacht naar een vrij weekendje. Het team besloot daarom te doen alsof het uitgeput was, niet meer kon en slordig werd achterin. Met Oscar-waardige acteerkunsten liet Odysseus de tegenstander geloven dat zij beter waren en gaf zomaar twee doelpunten weg in de laatste tien minuten. Dat het paarse hart van Ody op de goede plek zit bleek maar weer uit dit mooie gebaar zonder ook maar enig eigenbelang. We gunden VVZ die volgende speelronde in de beker.

Alle gekheid op een stokkie; verliezen is nooit leuk, maar stiekem vindt iedereen het wel prima om een weekje vrij te zijn in plaats van door te bekeren. Dat mag VVZ doen. Over drie weken krijgen we een herkansing in Soest en ik verwacht dan drie punten te pakken mannen!

En gelukkig hebben we altijd de foto’s nog: http://www.mijnalbum.nl/Album=LX48ORIA