Odysseus’91 2 – WV-HEDW 3

Zeven maal op rij ongeslagen. Een beangstigend gegeven voor elke tegenstander. Zijn de heren van Ody 2 nog wel te stoppen? De grashappers van WV-HEDW kwamen dan ook met knikkende knieën richting Utrecht. Vanwege Super Saturday, werd deze topper al om 10 uur in de ochtend gespeeld. Prima tijd. Na de gebruikelijke voorbereidingen en warmloop rituelen mochten we dan eindelijk beginnen. Gespannen koppies op het veld. Een belangrijke wedstrijd, de zoveelste finale van dit jaar.

Onder het motto “niet geschoten is altijd mis” opende HEDW de wedstrijd. In de eerste 10 minuten werd de bal een aantal keer flink op de pantoffel genomen. Twee van deze pogingen waren redelijk gevaarlijk. Martijn, onze rots in de branding, kopte een balletje van de lijn. Hierdoor keken we niet direct tegen een achterstand aan in minuut één. De defensie van Heren 2 wist deze regen van schoten uiteindelijk te overleven. Kort daarna bevonden we ons in wat rustiger vaarwater. Dit was het moment om iets terug te doen tegen deze schietgrage enthousiastelingen. Dit gebeurde echter niet. De eerste helft leek een beetje op het weer van die ochtend. Koud, grauw en vervelend.

Van het altijd sprankelende spel van H2 was niets te zien. We moesten de tweede helft echt meer laten zien. Daar waren we het allemaal over eens. Deze bespreking wierp helaas geen vruchten af. Vrijwel direct na de aftrap scoorde HEDW een bijzonder lullig goaltje. Met uiterste precisie werd het balletje langs iedereen zijn benen in het hoekje van de goal geschopt. Helaas tellen lelijke goals ook. 0-1

Dit hielp ons wel de knop om te zetten. Opeens werd er gevoetbald en kregen we al snel veel kansen. Het was een kwestie van tijd tot de 1-1 zou vallen. Wij waren in deze periode, en eigenlijk de hele wedstrijd, veel beter. Er ontstonden behoorlijk wat kansen, maar we verzaakte het om deze te verzilveren. Dit zorgde voor veel irritatie. Joost uitte zijn frustratie door voor de bal te gaan staan, net toen de tegenstander een vrije trap wilde nemen. Dit resulteerde in een volstrekt onnodige gele flap, waarvoor zeker een kannetje in rekening gebracht zal worden.

Onder het motto “beter laat dan nooit” werd in de 86^e minuut het netje toch nog gevonden. Dylan, die ook weer eens bal goed raakte, gaf de assist op Jesh. De schoonheid van deze goal kan ik eigenlijk niet beschrijven. Prachtig! Bij zijn is meemaken! Ody was bloeddorstig. Gretig op zoek naar meer. De resterende 5 minuten werd er volle bak gespeeld. Dit leverde een aantal goede kansen op, maar de goal bleef uit. het fabelachtige schot van Robbin was net niet genoeg om de overwinning binnen te slepen. De wedstrijd eindigde in een remise.

Naderhand hebben we ook nog een douche wedstrijd gehouden. Deze heeft Ian overtuigend gewonnen. Na een half uur douchen had hij nog steeds geen gerimpelde vingers. Hoe dit mogelijk is, blijft vooralsnog een raadsel.

RvK

Registreren Waarom registreren