Odysseus 2 houdt de punten op Olympos

Afgelopen zaterdag stond alweer de zesde competitiewedstrijd op het programma; de thuiswedstrijd tegen de Merino’s. Bij winst zou de tegenstander op de ranglijst worden gepasseerd, iets wat zeker in deze fase van de competitie van levensbelang is. Speciaal voor de gelegenheid was er een muziekinstallatie meegenomen door Lars, aan fatsoenlijke muziek was echter niet gedacht. De matige hitjes aanhorend was men het er al snel over eens dat Bakermat eigenlijk zo slecht nog niet is.

Na een uitvoerige instructie voor beide grensrechters kon er voor het oog van de goedgevulde tribune worden afgetrapt. Ody begon goed aan de wedstrijd, het gaf weinig weg en naarmate de wedstrijd vorderde lukte het steeds vaker om gevaarlijk te worden voor het doel van de tegenstander. Halverwege de eerste helft leek Ody op voorsprong te komen, uit de kluts kwam de bal bij Fabian waarna hij in zijn eentje op het doel af kon. Ik hoor de vaste lezer al denken, appeltje eitje voor deze doelpuntenmachine. Helaas schoof hij de bal net aan de verkeerde kant van de paal langs het doel. Toch maakte Fabian niet veel later een einde aan zijn persoonlijke doelpuntendroogte van de afgelopen weken. Na goed doorjagen van Rudi en een panklare, maar vooral strakke, dieptebal van Dylan hoefde de spits er alleen nog maar tegenaan te lopen; 1-0. De rest van de 1^e helft werd vakkundig volgespeeld waarna onder het genot van een bak thee geluisterd werd naar de wijze woorden van trainer Daan.

In de tweede helft een iets ander wedstijdbeeld, de Merino’s gingen iets opportunistischer spelen en kwamen zo nu en dan gevaarlijk dicht bij Sonny. De aanvallendere tactiek van de tegenstander bood echter wel de ruimte om af en toe via de counter gevaarlijk te worden. De grootste kans was nog voor het ingevallen topmodel Boudewijn, 1-op-1 met de keeper wist hij echter niet te scoren. Uiteindelijk viel de beslissing een kwartier voor tijd toch; na een indrukwekkende versnelling van JvZ en dito voorzet plaatste Rudi de bal beheerst achter de keeper in de goal. Nog was het niet gedaan met de scoringsdrift van Ody 2, een paar minuten later viel namelijk ook nog de 3-0. Dit keer was het Boudewijn die in de rebound de bal vanaf een meter of 3 in het doel wist te werken. Dit alles gevolgd door een paar indrukwekkende vreugdekreten van onze niet zo gemoedelijke Limburger, begrijpelijk gezien het belang en de schoonheid van de goal. Kort daarna maakte Emiel na ruim een jaar blessureleed zijn rentree, helaas blies de scheids al voor het einde voordat hij zijn eerste tackle had ingezet. Weer drie punten in de tas en een voorlopige 4^de plek, waar houdt dit op?

Na de wedstrijd werd er nog genoten van een geweldige pot voetbal van het vlaggenschip om uiteindelijk te eindigen in de vertrouwde Jij en Wij. Een gebeurtenis die ook absoluut niet onbeschreven mag blijven was de aldaar aangeboden kan bier door niet-spelend lid Nard. Na een jarenlange zoektocht heeft ook hij eindelijk de liefde gevonden, mooi man! Wel vreest ondergetekende, zeker gezien de aanstaande verloving van voormalig smeerpijp Lars, dat de weekendjes Breda nooit meer hetzelfde zullen zijn.