Dagje Soest

VVZ '49 2

3 - 0

Odysseus '91 2

Competitie

Mannen zaterdag, 2, 1e klasse B

Datum

5 april 2014 12:30

Scheidsrechter

Thienen, G.M. van

Accommodatie

Onbekend

Zaterdag 5 April werd ik wakker en ik dacht: Wat gaan we vandaag eens doen? Naar het grote Mona-toetjesfeest met live muziek van Xander de Buisonjé? Mijn collectie flippo's weer eens wassen? Of misschien wel mijn zachte 'G' verbeteren?

Nadat ik afgelopen week Tom Sletjes 4 bakken Mona-pudding in 10minuten heb zien opeten en nog 4 heb zien meenemen voor onderweg bekroop mij de angst Tom aan te treffen op dit feest en heb ik het links laten liggen. Daarnaast is mijn zachte 'G' natuurlijk al Gans Cheweldig en kan ik door 2 gebroken middenhandsbeentjes mijn maandelijkse flippowasbeurt uitstellen.

Nee, het werd iets totaal anders: een dagje Soest.

Het was prachtig weer en vanuit Utrecht ben je er binnen 20 minuten. Daar aangekomen heb ik een korte wandeling gemaakt door het pittoreske Soest, alwaar een kerk en een stel overspelige paarden de hoogtepunten waren. Net buiten het dorp ben ik toen lekker 2 uur op een bankje in de zon gaan zitten. Het was heerlijk rustig totdat er opeens een boer, een Gooise kakker en iemand die willekeurig dingen begon te schreeuwen naast me kwamen zitten.

De boer had een ietwat brede kaak, maar had desondanks vernieuwende inzichten en theorieën over genezingsprocessen en zo bleek hij aanhanger te zijn van het biopsychosociaal model. De jongen uit het Gooi deelde alleen maar broodjes ham uit en had verder niet veel in te brengen. Mocht je meer informatie willen hebben over het biopsychosociale model zou ik het eens Bingen.

Verder bleek Vader Van Zanten, oftewel VVZ, ook aanwezig te zijn en kwam er ook opeens een man met een fluit langs die de schreeuwende man volledig terecht terug naar het bankje stuurde. Voor de Gooise jongen met de lange haren juist een teken om van het bankje op te stappen. De man met de fluit had het muziekinstrument waarschijnlijk nog niet zo lang en blies te pas en te onpas op dat ding. Aangezien hij later ook nog zijn kaartjes begon uit te delen leek het erop dat hij zichzelf wel al heel goed vond.

Na 2 uurtjes werd het te druk voor mijn neus met 11 teleurgestelde jongens in paarse shirts en vond ik het tijd om naar huis te gaan. Denk dat ik komend weekend lekker in Utrecht blijf. Daar schijnt de vader van Lukoki handtekeningen te komen uitdelen.

JK