Havermans breekt kaak op twee plaatsen, maar de avond was het meer dan waard!

Al gauw bleek dat Roda een speelwijze hanteerde die erop gericht was de organisatie van de tegenstander te ontregelen, dit resulteerde aanvankelijk in een chaotisch spelbeeld. Dit was ook terug te zien in het scoreverloop. Een 1-0 voorsprong werd door hen omgebogen in een 2-1 achterstand, waarna nog voor de thee de gelijkmaker op het weer eens werkende scorebord werd gezet. In de rust liet oefenmeester van Riet zien het tekenen van de stijgende lijn net zo goed onder de knie te hebben als uitvinder Hoekstra zelf en omdat dit gepaard ging met een uitmuntend stukje Engelse spreekvaardigheid, beloofde het vervolg van de wedstrijd veel goeds.

De tweede helft verliep dan ook voorspoedig. Jeroen van Zanten zou zijn tweede doelpunt van de dag maken en zou daarmee zijn periode zonder vizier voorgoed overdragen aan La Pent, bij wie het op beslissende momenten nog wel eens in de kuiten vliegt. Tot slot deed Rutger op aangeven van Dylan, die inmiddels op zijn lievelingspositie als linkervleugelverdediger furore maakte, nog een duit in het zakje door de 4-2 te maken.

De overwinning smaakte mierzoet en was genoeg reden voor de selectie om zich s'avonds in piraten/fitness/soldaten/matrozen kledij te hijzen. Met een man of veertig gaf dit een volgepakt café Jij en Wij, die voor de neutrale binnenkomer inmiddels sterk deed denken aan de gemiddelde tent op de Reguliersdwarsstraat. Onder leiding van de heren Elfring en Roumen werd begonnen aan een slijtageslag die mannen van edel bloed, zoals een zekere van Vrijaldenhoven, deed veranderen in mannen van verdund bloed. Nog veel heviger waren de consequenties voor Jan Havermans, die zich, in het kader van een nominatie voor de Sloetjes Award, vermoedelijk in elkaar heeft laten beuken en de volgende dag wakker werd met een kop als een bak met wurmen. Zijn kaak bleek op twee plaatsen gebroken te zijn en de gedachten gaan dan ook uit naar zijn zusje.