Heren 2 scoort voor het eerst in dit kalenderjaar eens op het veld

Op een zonovergoten zaterdagmiddag werd de tocht naar het Amersfoortse Nieuwland ingezet. Een team met veruit de lelijkste tricots van de competitie, maar met een voetballend sterk geheel. Ook Odysseus mocht echter niet klagen over de aanwezige spelers. Zo werd gestart met de sterk keepende Erik Vissink in de goal, terwijl JVZ en Jan Havermans de vleugels van de defensie bestreken. Het centrale duo werd gevormd door Jules Vullings en Big Dick Nick (Havermans, 2014), die deze naam heeft te danken aan de monstercock die hij dagelijks mee dient te dragen. Het verdedigende deel van het middenveld werd gevormd door Jody Lukoki en 'good old' Matthew Vinson, de man die steevast na elke tackle die hij maakt drie meter de lucht inspringt om met een verontwaardigende blik "Whaaaaat???" uit te kramen richting de scheidsrechter. De spitsen zouden in hun rug worden geflankeerd door Dylan Mulder, die sinds de afwezigheid van de knapste man die de selectie herbergt, in aanraking is gekomen met de druk van de aanvoerdersband. Een belasting die niemand in de koude kleren zou gaan zitten. De dop van de penis (een mooie metafoor voor de punt van de aanval dacht ik zo) werd gevormd door de Dennis Bergkamp van Odysseus, Roel K, die de laatste weken, naast met de gebruikelijke exceptionele aannames, ook met zijn slidings furore weet te maken. Het gevaar van de flanken diende vandaag van Rudi Mental en Douwe Bob te komen. Last but zeker not least, was de bank vandaag misschien nog wel het sterkst bezet. Aldaar zetelden namelijk Jorrit Hoekstra, Enrico Pentienga, Andresius van Niekerk en ondergetekende. 

Toch werd de wedstrijd, ondanks een goede schuiver van Roel K, die daarmee de eerste goal van 2014 maakte, met een jammerlijk 3-1 verlies afgesloten. Nou zou ik een heel verslag van de minpunten tijdens de wedstrijd kunnen geven. Het feit wil echter dat deze in de kleedkamer na de wedstrijd al redelijk naar voren zijn gebracht. Dat er zich in een ruimte vol dampend mannenzweet nog eens een aflevering van Hollands' next dramaqueen af zou spelen, was voor iedereen dan ook een aangename verrassing.

Toch wil ik hier nog even mijn mening over geven. Ik leef in de overtuiging dat het het wel eens goed is om tegen elkaar uit te spreken wat de irritatiepunten zijn. Feit is wel dat iedereen een andere gebruiksaanwijzing heeft wanneer het gaat om de manier waarop je irritaties tegen een persoon uitspreekt. De basis van elk team is dat iedere speler allereerst kritisch kijkt naar zijn eigen prestaties. Niettemin komt daarbij kijken dat we als team beter willen presteren en stappen willen maken. Dit kan alleen op het moment dat we elkaar aanspreken op facetten van het spel die we kunnen verbeteren. Belangrijk is hierbij dat we kritiek van elkaar net zo serieus nemen als onze zelfkritiek. Pas als we zo'n houding naar elkaar aannemen kunnen we ons als team verder ontwikkelen. 

Met andere woorden boys, het maakt me niet uit hoe gay je dit verhaal vindt of dat je het graag whinen wilt noemen. Feit is dat we ons op dit gebied wat meer als kerels op moeten stellen, want als je samen kan zuipen zoals wij dat kunnen, hoor je ook daarbuiten samen te kunnen presteren. Tegen Zuidvogels dus gewoon maar weer eens 3 punten, om de Supersaturday die erna komt, extra betekenis te kunnen geven!