H10 pakt eindelijk weer drie punten

In de vroege uurtjes van een grauwe zaterdagochtend hadden de spelers van Heren 10 de taak om de heren 7 van Jonathan te verslaan. Een overwinning zou zeer welkom zijn aangezien Ody Heren 10 de twijfelachtige eer had de rode lantaarn in de competitie te dragen. De afgelopen wedstrijden had het niet mee gezeten voor hen, meerdere wedstrijden werden nipt met een enkel doelpunt verschil verloren. Het was wel weer gebleken dat de gifbeker helemaal leeg moest, maar nu was de vraag: Is dat nu eindelijk het geval?

Het was nu of nooit. Na een geslaagd teamweekend dat de teambuilding zeer goed had gedaan en een midweek zonder Europese verplichtingen of oproepen voor het nationale team was Heren 10 op en top voorbereid voor het treffen. Met de steun van de fanatieke aanhang, bestaande uit Paul, zou het deze regenachtige ochtend moeten gebeuren. Op het rugbyveld waar noch de witte, noch de oranje belijning zichtbaar was, was in ieder geval geen risico meer op verwarring welke belijning nu de juiste was. Er waren geen excuses meer.

Ody 10 begon de wedstrijd sterk, zonder wissels. Aangezien zomeraanwinst Diederik zijn wekelijkse beslommeringen met de NS nog niet helemaal had afgerond. Gelukkig kwam hij een kwartier na aanvang van de wedstrijd toch, een mentale boost voor de heren in het veld. Dit kwam al gauw tot uiting door een goede actie aan de zijlijn van Robin, wiens voorzet bij de eerste paal net niet ingeknikt kon worden. Maar toen was daar bij de tweede paal Tijmen, die de bal knap met de borst controleerde en met een harde schuiver de keeper in de verre hoek verschalkte. 1-0.

Ody 10 creëerde in de eerste helft nog wel wat kansjes, maar ook Jonathan was niet ongevaarlijk. Maar tot grote ergernis van Jonathans spelers leek elke bal wel als een magneet naar Erin’s handen te gaan, elk schot had hij klem, of werd professioneel naast, dan wel over gekeken. De frustraties namen steeds verder toe bij de tegenstander, tot de grens bereikt was en Jonathans team-gekkie een grove charge pleegde op Erin. Wonder boven wonder kon de keeper de wedstrijd toch uitspelen, zijn bijnaam ‘Beest’ waarmakend. Uiteindelijk gingen beide ploegen met een 1-0 stand naast het veld staan voor een ingekorte rust.

De tweede helft was meer open en voor de toeschouwer een stuk vermakelijker. Er waren mogelijkheden aan beide kanten, de grootste nog wel voor Jonathan. Maar de spits schoot de bal voor open goal, uit een makkelijke hoek enkel tussen de rugbypalen. Onze helden van Ody 10 roken bloed en zetten meer druk. Dit leidde tot een serie corners en vrije trappen. De gehele luchtmacht van Ody 10 stond telkens klaar om al zigzaggend en kruisend de tegenstander in verwarring te brengen. Met succes! Uit een vrije trap van Daan kopte Joris, die boven iedereen uit torende, onberispelijk raak. 2-0.

Jonathan kon niet anders dan alles of niets spelen, wat leidde tot een-op-een spelen achterin. Dit bood ruimte voor Ody 10, die verzuimde de wedstrijd meteen in het slot te gooien. Na een carambole werkte Tijmen de bal tegen de lat, en ook de rebound was geen prooi voor een aanvaller. Toch kwam daar de bevrijdende uitbraak. Na goed doorzetten van Randall, die door de vijandelijke linies brak en laag voorgaf, kon Marc de bal langs de kansloze keeper schuiven. Na de 3-0 kwam Ody 10 niet meer in gevaar. De wedstrijd resulteerde in de pas tweede overwinning van het seizoen, waar werkelijk naar gesnakt werd. Na het laatste fluitsignaal konden spelers en supporters tevreden naar huis en werd het veld alsnog afgekeurd.