Odysseus '91 H1 - Wasmeer H1
Legende Jelle Ros tekent bij na magistrale goal
Hoe begin je een wedstrijdverslag in een week waar zoveel is gebeurd? Dat was de vraag die mij dit weekend voornamelijk bezighield. Wat is pakkend om mee te beginnen en hoe moet het verhaallijn lopen? Allemaal vragen, en soms zo bar weinig antwoorden. Maar soms moet er keuzes gemaakt worden en zoals de titel al vermeld had, kan er maar 1 echt hoogtepunt van het weekend zijn: Jelle Ros, onze sprinklerkoning, heeft gewoon nog een jaar Ody heren 1 eraan toegevoegd! Jelle bedankt hiervoor namens het hele team, wij kunnen niet zonder jou. Toch rest de vraag hoe dit nou eigenlijk tot stand is gekomen. Dit heeft namelijk meerdere oorzaken, hierbij een uiteenzetting van hoe een groepsproces de besluitvorming van Jelle heeft beïnvloed.
De eerste echte reden die ik mij kan bedenken is dat wij gewoon enorm lekker bezig zijn en een enorme groei doormaken. Ik pak er even de statistieken bij: momenteel een 4e plaats met 35 punten en een doelsaldo van plus minus 0. De oplettende lezer zal nu vast denken “He, maar is dit erg goed?” Mijn antwoord hierop is “Ja, dit is enorm goed als we zien waar wij vandaan komen.” Namelijk, eerste periode een 12e plaats met 7 punten na 8 wedstrijden (doelsaldo: -6). Derde periode een 2e plaats achter Hilversum met 15 punten uit 6 wedstrijden (doelsaldo: +7) i.c.m. 4 punten los van onze geduchte concurrent Olympia’25.
De data laten zodoende zien dat het goed met ons gaat, maar het gevoel binnen het team is ook goed. Dit kwam ook naar voren in de wedstrijd tegen onze concurrent voor de 4e plaats Waslake City. Al was het voor de wedstrijd nog helemaal niet zeker dat wij zomaar zouden winnen! Week 17 2023 stond namelijk ook in het teken van Koningsnacht/dag. En ja, wij zijn ook maar mensen (naast een enorm voetbalmachine) dus soms glipt er toch een biertje te veel in het keelgat op zulke dagen. Sprake van ideale voorbereiding was er zodoende niet. En met klap op de vuurpijl voorspelde Fabian Degekamp (ASV’65) een 1-1 gelijkspel tussen Waslake city en ons in de krant de Eemlander. Letterlijke woorden: “Wasmeer houdt deze tegenstander (Odysseus’91) op 1-1 en haalt uiteindelijk de nacompetitie”. Fabian, dit werkt natuurlijk als een rode lap op een stier. Zaterdagmiddag stonden de koppies van al onze strijders zodoende vol met bewijsdrang naar Fabian om te laten zien dat toch zeker wij de nacompetitie gaan halen. De voetbalmachine begon met de volgende namen op het wedstrijdformulier: Smeer, de knuffelaar, Siem, Struuk, Dusty (nog gefeliciteerd), Djeroen, de stofzuiger, Ronnie, Legend himself Rosbappe, MVPim (nog gefeliciteerd) en het monster van de Uithof.
De eerste helft was van onze kant zeker niet slecht, door het warme weer moesten wij er alleen een beetje inkomen. Er werden prima aanvallen opgezet en genoeg kansen gecreëerd alleen kwamen wij moeizaam tot scoren. Totdat onze MVP, die vandaag als linksbuiten mocht fungeren, besloot hef in eigen handen te nemen. Hij schoot met een enorme poeier net buiten de zestien zo de bal achter de keeper. MVP word je niet zomaar, dat dwing je af. Klein nadeel van deze goal was dat de tegenstander appelleerde voor hands van onze MVP wat resulteerde in een enorme partijdige vlagger de rest van de wedstrijd. Kennelijk had hij ook bewijsdrang naar Fabian om zijn toto goed te krijgen. Na de 1-0 hadden wij nog meerdere kansen op de 2-0, maar de echte scherpte mistte. In de rust bespraken wat wij gingen doen en moesten wij vooral waken voor het fysiek van de spelers van Waslake city. Dit kwam enorm naar voren in de tweede helft. De tegenstander ging nog meer de lange bal hanteren en hopen dat zij met doorkoppen en veel duels dichter bij onze goal konden komen. Dit was echter niet het geval, want zij hebben maar 1 schot op het doel gehad. Daarbovenop gooide onze koning de wedstrijd op slot met zijn goal rond de 80e minuut. Dit is naar mijn reden twee, waarom Rosbappe nog een jaar verlengt. Pure voetbaleuforie zorgt dat de mens gek doet. Na nog paar hachelijke momenten floot de scheidsrechter af en waren de punten binnen! Weer een topprestatie van de paarse strijders.
Na de wedstrijd werd dit nog in Olympos gevierd en daarna werd het speelveld verplaatst naar café het weerbericht. Dusty vierde namelijk zijn verjaardag & slagen voor zijn studie en had ons uitgenodigd. Met lege handen aankomen is niet mogelijk en zodoende kreeg Dusty naar mijn mening een cadeau naar zijn hart. Hij kreeg namelijk de allereerste ooit gegeven tegoedbon bij de Huzur. Jessie ik hoop dat je hiervan genoten hebt of nog van gaat genieten. Al met al was het een zeer gezellige avond bij jou en doe de groeten aan Leo & Jopie. En toch ga ik weer refereren naar King Rosbappe in dit verslag, want reden 3 wat Jelle heeft besloten te blijven is naar mijn mening de opwelling wat ontstond binnen het weerbericht. Na enkele biertjes genuttigd te hebben, gaf hij Djeroen aan dat hij nog even moest blijven omdat hij zo wat “geks” ging doen. Het gerucht ging al snel ten spreidde door het hele café en iedereen hield zijn adem in. Wat zou hij gaan doen? Totdat de sprinklerkoning er een stoel bij pakte en erop ging staan. Alle gesprekken stopte en het café werd muisstil. Met zijn rauwe stem zij hij de magische woorden: “Boys, ik blijf nog een jaar!”. Ik denk dat ik nog nooit in mijn leven zo'n euforie heb meegemaakt als wat er die avond in het weerbericht heeft plaatsgevonden. Iedereen juichte en het bier vloeide rijkelijk. De sprinklerkoning besloot dat het na 2 uurtjes weer genoeg was geweest en stapte op zijn paard om huiswaarts te keren. Voldaan en euforisch zagen wij hem de straat uitrijden.
Wat rest is een kleine voorbeschouwing op volgende week. VV Hees, een geduchte tegenstander. De nummer 2 van de competitie en laatste tijd enorm in vorm. Alhoewel, ondergetekende heeft vanochtend paar samenvattingen gekeken van Hees en er liggen toch zeker kansen voor ons om er een mooi resultaat uit te halen. Zeker met de reeks die wij momenteel aan het neerzetten zijn, is het geloof nog nooit zo groot geweest om eindelijk een topwedstrijd te gaan winnen. Daarbovenop nog even paar laatste woorden van Thom: “Ik word liever thuis periodekampioen tegen Olympia dan bij Hees, dus misschien moeten wij ook maar gewoon niet winnen daar”. Alle gekheid op een stokje, met onze enorme inzet kan het toch maar eens een heel mooi seizoen woorden voor Ody heren 1.
