Odysseus '91 H1 - S.V. Zeist H1
Een roze zaterdag voor in de boeken
Odysseus ’91 mocht deze zaterdag aantreden tegen Sport Vereniging Zeist. Hoe ironisch dat SV Zeist - een vereniging/team die na de voorgaande ontmoeting naar onze mening bekend staat als een vereniging met een homofoob (“stelletje **homo’s), racistisch (“je laat je toch niet in elkaar slaan door een zwarte piet”) en agressief randje (een klap aan Thijmen) – op roze zaterdag moest aantreden op Olympos. Om de roze zaterdag nog meer kracht bij te zetten traden de mannen in paars dit keer gedeeltelijk in een roze outfit aan. Dit bleek bij de uitsupporters te werken als een roze lap op een stier.
De wedstrijd zelf kenmerkte zich op het veld als een redelijk sportieve wedstrijd. Buiten het veld ging het er echter heel anders aan toe, en dat juist na de afgelopen weken waarin voetbalsupporters in een kwaad daglicht staan. Van een aansteker op het hoofd van Klaassen in de Kuip tot vuurwerk en bier op het veld bij NAC met een definitieve afgelasting tot gevolg, het zijn geen fraaie weken op dit gebied. En zo kan bij iedere club wel wat genoemd worden. Vaak wordt dan gewezen naar ‘die ene procent’ kwaadwillende supporters die het verpest voor de rest. Bij de supporters van SV Zeist bleek dit precies andersom. 99% gekken, misschien 1% fatsoenlijk. Tussen de dug-outs stond het homofobe, jonge clubje supporters van Zeist. Deze mannen die allemaal iets te dicht op elkaar stonden staken een tal van knalerwten en ander vuurwerk af, en bleven ondanks meerdere waarschuwingen roken, drinken en beledigen. Triest dat er blijkbaar twee keer overwogen moest worden door het bestuur om de politie in te schakelen. Aan de andere kant van het veld stond een groepje supporters die het op Thom gemunt hadden. Zo werd hij bespuugd en bedreigd: na de wedstrijd zou hij nog wel wat klappen ontvangen. Uiteindelijk kreeg hij die ook, maar niet van deze supporters. Daarover later meer.
Genoeg over de ‘supporters’, door naar de wedstrijd. Voor beide ploegen was het een belangrijke pot. De winnaar kon stiekem weer omhoog kijken en aan het eind van het seizoen misschien zelfs hopen op een toetje, de verliezer ziet de plekken die nacompetitie tegen degradatie betekenen naderen. Ody speelde matig, maar wist uiteindelijk wel met 4-3 te winnen. Na een 2-2 ruststand door goals van het ‘Monster van de Uithof’ Curran en KilyJel Rosbappé, wist Ody in de tweede helft uit te lopen. Linksback Jesse en rechtsback Thom zagen dat de aanval wel wat hulp kon gebruiken. Een assist van de rechtsback op de linksback betekende een 3-2 voorsprong. Nadat KilJel Rosbappé na een goede bal van Struuk de 4-2 tegen de touwen schoot, leek de buit binnen. Na de 4-3 werd het echter toch nog even billenknijpen, maar Ody hield stand. Hele belangrijke punten en gerechtigheid na de vorige wedstrijd en het wangedrag van de supporters bij deze wedstrijd. Maar nog belangrijker: bovenaan in de derde periode!
Het bier smaakte na afloop dan ook extra goed. Een dankwoordje naar de scheidsrechter(s) van vandaag is dan ook op zijn plaats. 4 spelers van Ody kregen geel in de wedstrijd tegen Zeist, en Thijmen wist twee ‘praatkaarten’ te pakken bij Heren 2. Na goed overleg met de KaCo is besloten eentje te seponeren. Blijft staan dat er 5 gele kaarten gegeven zijn, goed voor 5 kannen en dus 15 liter bier. Dit in combinatie met de andere ingeloste kannen (gefeliciteerd Jeroen!) en de drie punten betekende een mooie middag op Olympos. Een van de gele kaarten tijdens de wedstrijd van het vlaggenschip werd echter door Pieter aangenaaid aan Thom (later op de avond in K-sjot maakten zij dit echter ruimschoots goed). Het was sowieso niet echt de dag van Thom. Een aangenaaide gele kaart door een teamgenoot, bespuugd en bedreigd worden door supporters, en in de avond in K-sjot per ongeluk tegen een uitsmijter aanlopen. Die liet dit niet zomaar gebeuren, en besloot een kopstoot uit te delen aan de rechtsback en assistkoning, zo op z’n treiter*. Een dik en blauw oog rijker, en een illusie armer. Echter: hij gaf deze dag wel een assist. De vraag is dan ook: zou je je assist inleveren als je al het bovenstaande (van gele kaart tot blauw oog) ongedaan kon maken? Het antwoord is simpel: nee. Het geven van een assist levert een heerlijk gevoel op. En dan hebben we het hier nog maar over een assist. Voor een goal moet je bereid zijn te sterven. In het harnas.
Deze roze zaterdag kan naast al het bovenstaande sowieso de boeken. Waar het vlaggenschip vaak kritiek krijgt dat zij maar weinig actief zijn binnen de vereniging, en zich maar mondjesmaat laten zien op activiteiten, kan die kritiek nu de prullenbak in. Maar liefst 14 spelers en een mystery guest trokken eerst naar de Koekoek, en vervolgens het feest in K-sjot. Zo zie je maar dat ook Heren 1 water bij de wijn doet om de kloof te verkleinen, en dat de trilogie van wedstrijdverslagen van een paar weken terug zijn vruchten afwerpt. Zo waren er ook een hoop Ody supporters te vinden langs de lijn. Maar het mooiste van de avond was misschien wel toen het Monster van de Uithof zijn debuut maakte op de Koekoek. En als het Monster komt, dan komt het Monster in stijl. Met Baco. Heel veel Baco. Om een quote van Usain Bolt aan te halen: ‘A lot of legends, a lot of people, have come before me. But this is my time’. Na het maken van alweer zijn twaalfde competitietreffer en zijn debuut op de Koekoek, kunnen we spreken van een Ody-legend in wording. Het Monster keek rond op de Koekoek, nam nog een ferme slok van zijn Baco, en zag dat het goed was.
LW & TS
*Als toegift hierbij nog een filmpje naar ‘zo op z’n treitah’, (vanaf 0:27), maar het hele filmpje is de moeite waard. https://www.youtube.com/watch?v=SjwiSADa1Y0
V.V. De Meern D1 - Odysseus '91 D1
Duifjes houden stand en vliegen weg met de overwinning!
Op zaterdag 15 april stond er voor de duifjes een spannende wedstrijd tegen De Meern VR1 op het programma. Ody dacht vooraf dat het wel goed zou komen, omdat er thuis 4-1 was gespeeld, maar al in de tweede minuut werd duidelijk dat De Meern niet zomaar van zich zou laten winnen. De club in oranje-zwart nam een eerste corner, die naast werd gekopt. In de vierde minuut zette Ody een aanval in, waarbij Char de bal diep gaf op Nien, die de bal voorgaf op Lau, wiens schot werd gekeerd. Drie minuten later speelde De Meern een diepe lange bal, die Lotje eruit wist te halen. Ody counterde snel. In de tiende minuut probeerde Lau door te lopen op de keeper en ze wist daarbij de bal te onderscheppen, maar er werd gefloten voor duwen van Nina.
Ody speelde prima combinatievoetbal en voetbalde onder de druk van De Meern uit. In de vijftiende minuut gaf Cato een lange bal op Nien, die haar tegenstander flink het bos in stuurde en vervolgens een steekpass gaf op Char, die toen de bal voor gaf op Jutka, maar Jut miste nét een grote teen om een goal te maken. In de achttiende minuut werd Lau diep gestuurd en gaf ze een voorzet op Nina, maar door een botsing met de keeper werd een goal voorkomen. In de twintigste minuut wist Lau de bal te onderscheppen en kreeg ze een 1-op-1 met de keeper, maar haar schot werd gered. In de tweeëntwintigste minuut gaf Dana (of was het Heuv?) de bal op Nina, die open draaide en uit de draai met links (over)schoot. Tien minuten later wéér een doelkans voor de duifjes: Lotje gaf een hoge bal op Lau, die helaas net naast schoot.
Tot nu toe veel balbezit, maar nog zonder afgemaakte kansen van Ody. In de 44e minuut was het dan eindelijk zo ver: uit een corner van Cato scoorde Lau door de bal een klein zetje te geven met haar buik (au). De eerste helft eindigde in een 0-1 voorsprong voor de duifjes! :)
De tweede helft liet nog even op zich wachten, omdat Heuv nog op het toilet zat (moest m’n haar borstelen, laat mij…). De Meern begon met hernieuwde energie en zette hoog druk. In de 46e minuut speelde Dana slim snel een vrije trap op Lau, die de bal voor gaf, maar even de wind was vergeten. Gelukkig kwam er in de 54e minuut ‘een aanval uit het boekje’, zoals Rick het noemde, toen Jut de bal goed wegstak naar Heuv, die hem subliem breed gaf op Lau en al begon te juichen voordat Lau de bal binnen kon lopen in het lege doel. Zo kwam Ody op een 0-2 voorsprong!!!
De Meern liet zich echter niet zonder slag of stoot uit het veld slaan. Er werden overtredingen en opmerkingen in én langs het veld gemaakt. Trainer Rick merkte op: “het lijkt net alsof ze gesnoven hebben voor de wedstijd.” In de 70e minuut werd Pien gewisseld voor Merel. Vijf minuten later resulteerde een eerste echte aanval van De Meern in een goal: vanuit een counter via de rechterkant werd de bal teruggegeven op de zestien meter, waarna De Meern scoorde in de lage rechterhoek. Het stond nu 1-2.
In de 81e minuut werden Heuv en Char gewisseld voor Suus en Sas. Suus joeg meteen de verdediging af en in de 84e minuut sprong een tegenstander met twee benen in op Lau. Doe ff normi! De Meern bleef flink druk zetten en speelde agressief in de allerlaatste minuten van de wedstrijd. In de 91e minuut kreeg De Meern een corner, waarna de bal via via op de paal belandde. De spanning was om te snijden, maar Ody hield stand en zo eindigde de wedstrijd in een 1-2 overwinning voor de duifjes. Tevreden, maar met vermoeide benen werden 3 punten meegenomen naar Oly. Eerst dat pokke eind nog even fietsen.
